Wprowadzenie
UR-144 (TM*****-018, KM-X1, MN-001, YX-17; numer CAS 1199943-44-6) zawiera pierścień cyklopropanowy, który jest niestabilny termicznie, co może budzić obawy, ponieważ produkt jest zwykle spożywany przez palenie. Sam cyklopropan jest podatny na izomeryzację termiczną do propylenu w temperaturach około 420 °C. Zgłaszano także inne produkty pirolizy, choć powstawały one w znacznie wyższych temperaturach. Ogólnie rzecz biorąc, zarówno podstawione, jak i niepodstawione cyklopropany ulegają różnym reakcjom otwarcia pierścienia. Ponieważ temperatura końcówki palącego się papierosa może przekraczać 700 °C, sugerowałoby to, że ugrupowanie cyklopropanowe w UR-144 może ulegać niektórym z tych przemian. W prezentowanej pracy przeanalizowano szereg produktów ziołowych, typu żywicy i proszków zakupionych od sprzedawców internetowych. UR-144 został zidentyfikowany w produktach wraz z kilkoma pokrewnymi związkami, z których jeden był nową uwodnioną pochodną. Zbadano również pirolizę UR-144. W tym artykule można przeczytać o procesie ogrzewania i termicznym rozkładzie substancji podczas palenia. Istnieje metoda syntezy UR-144 z TM*****-indolu.
UR-144
Syntetyczny kannabinoid, UR-144 ((1-pentyl-1H-indol-3-ylo)(2,2,3,3-tetrametylocyklopropylo)metanon), został zidentyfikowany w komercyjnych produktach "legal high" (ziołach, żywicy i proszku). Oprócz tego wykryto sześć pokrewnych związków. Najliczniejszy z nich (2.1) został zidentyfikowany jako 4-hydroksy-3,3,4-trimetylo-1-(1-pentylo-1H-indol-3-ylo)pentan-1-on, produkt elektrofilowej addycji wody do ugrupowania cyklopropanowego w UR-144. Stwierdzono, że związek 2.1 ulega cyklizacji, co prowadzi do powstania dwóch dodatkowych interkonwergentnych związków (2 .3, wstępnie zidentyfikowany jako 1-pentylo-3-(4,4,5,5-tetrametylo-4,5-dihydrofuran-2-ylo)-1H-indol, który jest stabilny tylko w nieobecności wody, a także obserwowany jako artefakt GC) oraz 2.2, protonowana pochodna 2.3, która powstaje w roztworach kwaśnych. Pozostałe związki zostały zidentyfikowane jako możliwe produkty degradacji związków z grupy 2 (4,4,5,5-tetrametylodihydrofuran-2(3H)-on i 1-pentyloindolina-2,3-dion) oraz produkty pośrednie lub uboczne z syntezy UR-144 ((1H-indol-3-ylo)(2,2,3,3-tetrametylocyklopropylo)metanon, 1-pentylo-1H-indol i 1-(1-pentylo-1H-indol-3-ylo)heksan-1-on). Piroliza produktów ziołowych zawierających związki z grupy 2 lub UR-144 prowadziła do powstania 3,3,4-trimetylo-1-(1-pentylo-1H-indol-3-ylo)pent-4-en-1-onu (3). Zostało to potwierdzone przez oddzielną pirolizę 2.1 i UR-144. Wykryto również dwa dodatkowe związki drugorzędowe, 1-(1-pentylo-1H-indol-3-ylo)etanon i 1-(1-pentylo-1H-indol-3-ylo)propan-1-on. Przedstawionościeżki tych przemian.
Dyskusja
Syntetyczne kannabinoidy stały się jednym z głównych wyzwań toksykologii sądowej i analizy skonfiskowanych narkotyków od czasu ich pojawienia się w połowie 2000 roku. Chociaż syntetyczne kannabinoidy działają na receptory kannabinoidowe, efekty farmakologiczne znacznie różnią się od marihuany, co sugeruje mechanizmy toksyczności odrębne od tych powodowanych przez interakcje wiążące. Zauważono,że produkty pirolizy mogą przyczyniać się do obserwowanych efektów psychologicznych.
Rys. 1 Zgłoszone produkty pirolizy dwóch syntetycznych kannabinoidów.
Górna ramka: UR-144 tworzący 3,3,4-trimetylo-1-(1-pentylo-1H-indol-3-ylo) pent-4-en-1-on.
Dolna ramka: XLR11 forming 1-(1-(5-luoropentyl)-1H-indol-3-yl)-3,3,4-trimethylpent-4-en-1-one. W obu przypadkach pierścień cyklopropanowy zostaje przerwany, tworząc grupę izobutylenową.UR-144 (33, rys. 1), ((1-pentyl-1H-indol-3-ylo) (2,2,3,3-tetrametylocyklopropylo)metanon), jest syntetycznym kannabinoidem opartym na indolu, który jest strukturalnie podobny do JWH-018, ponieważ obie cząsteczki zawierają pentylowy łańcuch boczny od azotu rdzenia indolu i drugorzędową strukturę pierścienia połączoną z indolem za pomocą grupy karbonylowej. Ta drugorzędowa struktura pierścieniowa jest jedyną różnicą między tymi dwoma kannabinoidami, przy czym podstawnik naftalenowy JWH-018 został zastąpiony grupą tetrametylocyklopropanową w UR-144. Grupa tetrametylocyklopropanowa, podobnie jak inne pochodne cyklopropanu, jest uważana za niestabilną termicznie. W 2012 roku opublikowano artykuł, w którym wstępnie scharakteryzowano główny produkt pirolityczny UR-144 jako 3,3,4-trimetylo-1-(1-pentylo-1H-indol-3-ylo)pent-4-en-1-on (34, rys. 1). Zakupiono kilka dostępnych w handlu produktów zawierających UR-144 i przeanalizowano je za pomocą GC-MS i LC-MS/MS. Aby zasymulować proces spalania, przeprowadzono pirolizę dwóch próbek ziołowych w rurce kwarcowej. Podczas gdy ten główny produkt pirolityczny (struktura 34) zaobserwowano w pirolizowanych próbkach przy użyciu obu metod wykrywania, zaobserwowano go również w próbkach, które nie były pirolizowane, ale analizowane za pomocą GC-MS. Odkrycie to sugeruje, że związek ten jest niestabilny termicznie i będzie obserwowany jako artefakt w wyniku ulatniania się w chromatografii gazowej. Inne pomniejsze produkty zostały scharakteryzowane przez autorów zarówno w próbkach ekstrahowanych, jak i dwóch próbkach pirolizowanych. Wyniki ilościowe nie zostały dostarczone, a identyfikacja głównego produktu pirolizy nie została potwierdzona przy użyciu standardów referencyjnych. Wkolejnym badaniu oceniano próbki moczu pod kątem obecności głównej struktury pirolitycznej (34), a także licznych metabolitów UR-144.
Rys. 2 Proponowany schemat reakcji dla związków związanych z UR-144.
Wiele badań wykazało, że większość syntetycznych kannabinoidów opartych na aminoalkiloindolach podlega intensywnemu metabolizmowi i często nie jest wykrywalna w próbkach ludzkiego moczu. Wstępnie zidentyfikowano metabolity mono-hydroksylacji, dwu-hydroksylacji, karboksylacji i dealkilacji głównego produktu pirolitycznego. Spośród 37 metabolitów wstępnie zidentyfikowanych w tym artykule, 21 zostało zgłoszonych jako produkty głównego produktu pirolitycznego, a zatem mogą być użyteczne jako biomarkery wędzonego UR-144 w testach przesiewowych. Wyniki ilościowe nie zostały dostarczone, a identyfikacja głównej struktury pirolitycznej (34) nie została potwierdzona. Studium przypadku z 2013 roku dotyczące próbek pobranych od osoby pod wpływem UR-144 wykazało obecność narkotyku macierzystego i produktu pirolitycznego (34) we krwi, a także odpowiednich metabolitów w moczu. Zarówno UR-144, jak i jego główny produkt pirolityczny (struktura 34) zostały również zaobserwowane podczas analizy pozostałości proszku znalezionego w plastikowej torbie skonfiskowanej osobie odurzonej. W 2014 r. Amaratunga i wsp. opublikowali badanie walidacyjne metody, w którym opracowano metodę wykrywania XLR11 (35, ryc. 1) ((1-(5-fluoropentylo)-1H-indol-3-ylo)(2,2,3,3-tetrametylocyklopropylo)-metanon) i macierzystego UR-144, metabolitów i produktów pirolizy w płynie ustnym. Główny produkt pirolityczny XLR11 (1-(1-(5-fluoropentylo)-(1H-indol-3-ylo)-3,3,4-trimetylopent-4-en-1-on)) (36, ryc. 1) został potwierdzony przy użyciu wzorców odniesienia.
Wnioski
Stwierdzono, żeUR-144 jest stosunkowo niestabilny i odnotowano łatwą fuzję pierścienia cyklopropanowego. Termiczna izomeryzacja UR-144 bez dostępu powietrza (tj. port/kolumna wtryskiwacza GC) lub w obecności powietrza (tj. spalanie produktów zawierających UR-144 ) prowadzi do otwarcia pierścienia cyklopropanowego i utworzenia produktu trimetylobutenu (3). Uwodnienie cyklopropanu w UR-144 lub trimetylobutenu w związku 3 prowadzi do powstania grupy związków interkonwertowalnych. Właściwości farmakologiczne tych związków nie są znane i mogą one przyczyniać się do intensywnych efektów psychologicznych odnotowanych po spożyciu UR-144. Związki temogą być interesujące jako indywidualne nowe syntetyczne kannabinoidy do stosowania.
Last edited: