Nowe badanie zagłębiło się w złożone relacje między antyspołecznym zaburzeniem osobowości (ASPD) a zaburzeniami związanymi z używaniem substancji psychoaktywnych (SUD), oferując świeży wgląd we wzorce powiązań, które od dawna intrygują badaczy. Badanie to, opublikowane w czasopiśmie Translational Psychiatry, bada, w jaki sposób ASPD współdziała z diagnozami i nasileniem zaburzeń związanych z używaniem alkoholu, konopi indyjskich, kokainy, opioidów i tytoniu. Wyniki badania mają znaczący wpływ na lepsze zrozumienie współwystępowania tych zaburzeń i mogą wpłynąć na przyszłe metody leczenia.
ASPD to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się manipulacyjnym, impulsywnym i często agresywnym zachowaniem, z wyraźnym brakiem wyrzutów sumienia. Zaburzenie to jest nieproporcjonalnie częste u osób cierpiących na SUD. W rzeczywistości wcześniejsze badania wykazały, że podczas gdy ASPD występuje u około 3,6% populacji ogólnej, można je znaleźć nawet u 81% osób zmagających się z używaniem substancji. To oszałamiające nakładanie się podkreśla potrzebę bardziej szczegółowych badań nad interakcją ASPD z różnymi formami uzależnienia.
Badanie, prowadzone przez zespół naukowców z Uniwersytetu Yale i innych znanych instytucji, koncentrowało się na 1660 osobach, u których zdiagnozowano ASPD, porównując je z grupą kontrolną złożoną z 6640 osób. Uczestnicy zostali wybrani na podstawie kryteriów dopasowania, takich jak płeć, wiek i rasa, aby kontrolować czynniki demograficzne, które mogłyby wpłynąć na wyniki. Celem było zbadanie związków między ASPD a pięcioma rodzajami zaburzeń związanych z używaniem: alkoholu (AUD), konopi indyjskich (CanUD), kokainy (CocUD), opioidów (OUD) i tytoniu (TUD).
Jednym z kluczowych ustaleń badania był silny związek między ASPD a diagnozą i nasileniem AUD, CanUD i TUD. Na przykład, osoby z ASPD były prawie dwukrotnie bardziej narażone na zdiagnozowanie zaburzeń związanych z używaniem alkoholu (ze współczynnikiem szans wynoszącym 1,89) i ponad dwukrotnie bardziej narażone na zdiagnozowanie zaburzeń związanych z używaniem konopi indyjskich (ze współczynnikiem szans wynoszącym 2,13). Chociaż ASPD było również powiązane z zaburzeniami używania kokainy i opioidów, związki te nie przetrwały rygorystycznych testów statystycznych wymaganych do ich potwierdzenia z dużą pewnością.
Naukowcy przeanalizowali również konkretne kryteria diagnostyczne dla SUD, takie jak niebezpieczne używanie, objawy odstawienia i próby rzucenia palenia. Warto zauważyć, że kryterium "niebezpiecznego używania" było konsekwentnie powiązane z ASPD we wszystkich badanych substancjach. Sugeruje to, że osoby z ASPD mają tendencję do angażowania się w niebezpieczne zachowania podczas używania substancji, niezależnie od rodzaju narkotyku. Jednakże, co zaskakujące, badanie wykazało, że próby rzucenia kokainy były odwrotnie powiązane z ASPD. Innymi słowy, osoby z ASPD rzadziej podejmowały próby rzucenia kokainy w porównaniu z osobami bez tego zaburzenia.
Odkrycie to rodzi ważne pytania dotyczące motywacji i zachowań osób z ASPD w odniesieniu do używania przez nie substancji psychoaktywnych. Czy impulsywny i skłonny do ryzyka charakter ASPD sprawia, że osoby te są mniej skłonne do rzucenia substancji uzależniających, czy też jest coś specyficznego w kokainie, co wpływa na to zachowanie? Konieczne będą dalsze badania w celu rozpakowania mechanizmów psychologicznych i neurobiologicznych.
Wyniki badania podkreślają złożoność współwystępowania ASPD i SUD. Badając różne wzorce SUD wśród osób z ASPD, badania oferują cenne spostrzeżenia, które mogą pomóc klinicystom w opracowaniu bardziej ukierunkowanych interwencji. Na przykład, programy leczenia mogą wymagać bardziej bezpośredniego zajęcia się zwiększonym ryzykiem niebezpiecznego używania u pacjentów z ASPD, a także wyjątkowymi wyzwaniami związanymi z niektórymi substancjami, takimi jak kokaina.
Innym godnym uwagi aspektem badania było skupienie się na nasileniu SUD. Okazało się, że związki między ASPD a diagnozami SUD były silniejsze niż te oparte na ciężkości zaburzenia. Sugeruje to, że ASPD może być ściślej związane z tym, czy dana osoba rozwija uzależnienie, a nie z tym, jak poważne staje się to uzależnienie.
Ogólnie rzecz biorąc, badania te stanowią ważny krok naprzód w zrozumieniu podwójnych wyzwań związanych z ASPD i SUD. Rzucając światło na różne sposoby interakcji tych zaburzeń, toruje drogę dla przyszłych badań, które mogą udoskonalić kryteria diagnostyczne i poprawić wyniki leczenia. Jak zauważają autorzy badania, "spersonalizowane interwencje ukierunkowane na podtypowanie oparte na mechanizmach" mogą prowadzić do lepszej opieki nad osobami zmagającymi się zarówno z ASPD, jak i zaburzeniami związanymi z używaniem substancji psychoaktywnych.
Aby uzyskać więcej informacji, można uzyskać dostęp do pełnego artykułu tutaj: https://doi.org/10.1038/s41398-024-03054-z (clearnet).
Jeśli jesteś zainteresowany takimi publikacjami, zareaguj i zostaw komentarz. Będzie to dla mnie znak, aby kontynuować.
