Belangrijkste cocaïnehandelstromen, zoals beschreven door gerapporteerde inbeslagnames.
Last edited by a moderator:
WERELD DRUGVERSLAG: Cocaïnehandel
- Thread starter HEISENBERG
- Start date
De cocaïnehandel naar Noord-Amerika blijft toenemen.
In Noord- en Zuid-Amerika blijft de belangrijkste cocaïnesmokkel vanuit Colombia naar Noord-Amerika gaan, met name naar de Verenigde Staten. Analyse van in beslag genomen cocaïnemonsters in de Verenigde Staten suggereert dat in 2019 87 procent van die cocaïne afkomstig was uit Colombia en 9 procent uit Peru. Minder dan 1 procent van de cocaïne die op de Amerikaanse markt wordt aangetroffen, wordt rechtstreeks gesmokkeld; het grootste deel gaat door een aantal landen voordat het de Verenigde Staten bereikt.
Volgens de Amerikaanse autoriteiten begint de cocaïnehandel naar Noord-Amerika meestal in de Andeslanden, waarbij de cocaïne meestal vanuit Colombia en Ecuador vertrekt via de oostelijke Stille Oceaanroute, die naar schatting 74 procent van alle cocaïne die naar Noord-Amerika wordt gesmokkeld voor zijn rekening neemt. Deze wordt gevolgd door de westelijke Caribische route (16 procent), die begint in Colombia. De derde smokkelroute is de Caribische route (waarlangs 8 procent van de in Noord-Amerika in beslag genomen cocaïne wordt vervoerd), die zowel vanuit Colombia als Venezuela (Bolivariaanse Republiek) vertrekt.
De hoeveelheden cocaïne die in beslag zijn genomen langs de drugssmokkelroutes van de Andeslanden naar Noord-Amerika, dat wil zeggen de hoeveelheid cocaïne die in beslag is genomen in Midden-Amerika, het Caribisch gebied en Noord-Amerika, steeg met meer dan 40 procent in de periode 2015-2019, waaronder met 7 procent van 2018 tot 2019. De grootste groei langs deze route werd gemeld in Midden-Amerika, waar de in beslag genomen hoeveelheden cocaïne in de periode 2015-2019 met 60 procent stegen, wat mogelijk een weerspiegeling is van een toenemend aantal zendingen cocaïne dat Midden-Amerika doorkruist op weg naar Mexico. De hoeveelheden cocaïne die in het Caribisch gebied in beslag werden genomen, daalden daarentegen tussen 2015 en 2018 en herstelden zich slechts gedeeltelijk in 2019.
Volgens de autoriteiten van de Verenigde Staten blijven de oostelijke Stille Oceaanroute, per boot, met name go-fast schepen of semi-submersibles, en, in mindere mate, de Atlantische routes (westelijke Caribische en Caribische routes), met go-fast schepen en vliegtuigen, de belangrijkste cocaïnesmokkelroutes vanuit Colombia naar het noorden. Volgens rapporten van de lidstaten vindt het grootste deel van de cocaïnehandel via Midden-Amerika plaats over zee, maar recente trends in Guatemala laten een afname zien in het gebruik van de zeeroute en een toename in de luchthandel (van 4 procent van alle in beslag genomen cocaïne die Guatemala binnenkwam in 2017 naar 20 procent in 2018 en 30 procent in 2019), voornamelijk als gevolg van een toename in vluchten waarbij cocaïne van de Bolivariaanse Republiek Venezuela naar Guatemala wordt gesmokkeld. De Bolivariaanse Republiek Venezuela kwam zo naar voren als het op één na belangrijkste doorvoer-/uitreisland (25 procent van het totaal) na Colombia (75 procent) voor de cocaïne die in 2019 in Guatemala in beslag werd genomen.
Volgens de Amerikaanse autoriteiten komen de belangrijkste cocaïnesmokkelroutes, de oostelijke Stille Oceaanroute en de westelijke Caribische route, samen in Mexico, van waaruit de drug de Verenigde Staten binnenkomt, meestal over land via de zuidwestelijke grens van het land. Geschat wordt dat ongeveer 80 procent van de cocaïne die in 2019 in de Verenigde Staten op de markt werd gevonden, door Mexico is vervoerd. De hoeveelheden die aan de zuidwestelijke grens in beslag zijn genomen, wijzen echter op een toename van de cocaïnehandel via Mexico tot 2017, waarna ze wijzen op een afname, terwijl de totale hoeveelheden cocaïne die in de Verenigde Staten in beslag zijn genomen, bleven stijgen. Deze trends suggereren de opkomst van alternatieve smokkelroutes voor cocaïne, waaronder zendingen van de drug naar zeehavens in de Verenigde Staten. De grootste hoeveelheden cocaïne die in 2019 in de Verenigde Staten in beslag werden genomen, werden gemeld in zeehavens in Florida, gevolgd door Californië (voornamelijk langs de zuidwestelijke grens met Mexico), Pennsylvania en Puerto Rico.
Desondanks blijven Mexicaanse criminele organisaties een groot deel van de invoer van cocaïne in de Verenigde Staten en de groothandel in cocaïne binnen het land controleren. Voor de detailhandeldistributie zijn ze echter sterk afhankelijk van lokale criminele groepen en straatbendes. Volgens Amerikaanse autoriteiten kopen Mexicaanse criminele groepen vaak ladingen cocaïne van meerdere tonnen aan bij drugshandelaren in Zuid-Amerika, met name Colombiaanse criminele groepen, en vervoeren ze de drug vervolgens door Midden-Amerika en Mexico voordat ze het via de zuidwestelijke grens de Verenigde Staten binnensmokkelen. Daarentegen zijn bij de cocaïnehandel langs de Caribische route, voornamelijk over zee en door de lucht, onder andere Dominicaanse criminele groepen betrokken.
De patronen van de cocaïnehandel naar Mexico lijken recentelijk te zijn veranderd, van een situatie in 2017 waarin de meeste cocaïne over zee (voornamelijk vanuit Colombia) en over land (vanuit Guatemala) werd gesmokkeld naar een situatie in 2019 waarin het grootste deel (52 procent) het land via de lucht zou zijn binnengekomen.
Ongeacht de toename van de smokkel van cocaïne door de lucht in sommige landen in 2019 (met name Mexico en Guatemala), suggereren de beschikbare gegevens ook dat het grootste deel van de cocaïne die vanuit de Andeslanden naar de Verenigde Staten wordt vervoerd, nog steeds op zee in beslag wordt genomen. Dit komt overeen met rapporten waaruit blijkt dat de meeste cocaïnevangsten door Amerikaanse autoriteiten nog steeds plaatsvinden op zee voor het vasteland van de Verenigde Staten. Tegelijkertijd is er een toename van cocaïnezendingen per post, die naar schatting 9 procent van alle cocaïne-invoer in de Verenigde Staten vertegenwoordigen (tegenover minder dan 5 procent van het totaal in 2015), mogelijk een indicatie van het toenemende aantal transacties via het dark web, waarbij meestal zendingen per post plaatsvinden.
De meeste cocaïne die in de Verenigde Staten in beslag wordt genomen, is bestemd voor de binnenlandse markt, hoewel sommige cocaïne die het land wordt binnengesmokkeld ook bestemd is voor doorvoer naar andere landen. Op basis van rapporten aan de UNODC over landen van herkomst, doorvoer en bestemming van drugs die tussen 2015 en 2019 door verschillende landen in beslag zijn genomen, zijn sommige cocaïnetransporten ook via de Verenigde Staten gegaan voordat ze andere landen bereikten in Noord-Amerika (Canada), Azië (Indonesië, Japan en de Republiek Korea), Oceanië (Australië), Afrika (Zuid-Afrika) en Europa (België, Ierland en Italië). Het gebruik van de Verenigde Staten als doorvoerland voor cocaïnetransporten naar Europa lijkt echter een vrij recent fenomeen.
Elders in Noord-Amerika is Canada geïdentificeerd als doorvoerland voor cocaïne bestemd voor Australië, Japan en Nieuw-Zeeland. Mexico meldde dat ongeveer 4 procent van de in 2018 in beslag genomen cocaïne bestemd was voor Nederland en 8 procent van de in 2019 in beslag genomen cocaïne voor China.
Bovendien meldden in de periode 2015-2019 landen in Azië (China en Indonesië), Oceanië (Australië en Nieuw-Zeeland), Afrika (Kenia) en Europa (IJsland) dat de cocaïne onder andere door Mexico was vervoerd voordat het op hun grondgebied aankwam.
In Noord- en Zuid-Amerika blijft de belangrijkste cocaïnesmokkel vanuit Colombia naar Noord-Amerika gaan, met name naar de Verenigde Staten. Analyse van in beslag genomen cocaïnemonsters in de Verenigde Staten suggereert dat in 2019 87 procent van die cocaïne afkomstig was uit Colombia en 9 procent uit Peru. Minder dan 1 procent van de cocaïne die op de Amerikaanse markt wordt aangetroffen, wordt rechtstreeks gesmokkeld; het grootste deel gaat door een aantal landen voordat het de Verenigde Staten bereikt.
Volgens de Amerikaanse autoriteiten begint de cocaïnehandel naar Noord-Amerika meestal in de Andeslanden, waarbij de cocaïne meestal vanuit Colombia en Ecuador vertrekt via de oostelijke Stille Oceaanroute, die naar schatting 74 procent van alle cocaïne die naar Noord-Amerika wordt gesmokkeld voor zijn rekening neemt. Deze wordt gevolgd door de westelijke Caribische route (16 procent), die begint in Colombia. De derde smokkelroute is de Caribische route (waarlangs 8 procent van de in Noord-Amerika in beslag genomen cocaïne wordt vervoerd), die zowel vanuit Colombia als Venezuela (Bolivariaanse Republiek) vertrekt.
De hoeveelheden cocaïne die in beslag zijn genomen langs de drugssmokkelroutes van de Andeslanden naar Noord-Amerika, dat wil zeggen de hoeveelheid cocaïne die in beslag is genomen in Midden-Amerika, het Caribisch gebied en Noord-Amerika, steeg met meer dan 40 procent in de periode 2015-2019, waaronder met 7 procent van 2018 tot 2019. De grootste groei langs deze route werd gemeld in Midden-Amerika, waar de in beslag genomen hoeveelheden cocaïne in de periode 2015-2019 met 60 procent stegen, wat mogelijk een weerspiegeling is van een toenemend aantal zendingen cocaïne dat Midden-Amerika doorkruist op weg naar Mexico. De hoeveelheden cocaïne die in het Caribisch gebied in beslag werden genomen, daalden daarentegen tussen 2015 en 2018 en herstelden zich slechts gedeeltelijk in 2019.
Volgens de autoriteiten van de Verenigde Staten blijven de oostelijke Stille Oceaanroute, per boot, met name go-fast schepen of semi-submersibles, en, in mindere mate, de Atlantische routes (westelijke Caribische en Caribische routes), met go-fast schepen en vliegtuigen, de belangrijkste cocaïnesmokkelroutes vanuit Colombia naar het noorden. Volgens rapporten van de lidstaten vindt het grootste deel van de cocaïnehandel via Midden-Amerika plaats over zee, maar recente trends in Guatemala laten een afname zien in het gebruik van de zeeroute en een toename in de luchthandel (van 4 procent van alle in beslag genomen cocaïne die Guatemala binnenkwam in 2017 naar 20 procent in 2018 en 30 procent in 2019), voornamelijk als gevolg van een toename in vluchten waarbij cocaïne van de Bolivariaanse Republiek Venezuela naar Guatemala wordt gesmokkeld. De Bolivariaanse Republiek Venezuela kwam zo naar voren als het op één na belangrijkste doorvoer-/uitreisland (25 procent van het totaal) na Colombia (75 procent) voor de cocaïne die in 2019 in Guatemala in beslag werd genomen.
Volgens de Amerikaanse autoriteiten komen de belangrijkste cocaïnesmokkelroutes, de oostelijke Stille Oceaanroute en de westelijke Caribische route, samen in Mexico, van waaruit de drug de Verenigde Staten binnenkomt, meestal over land via de zuidwestelijke grens van het land. Geschat wordt dat ongeveer 80 procent van de cocaïne die in 2019 in de Verenigde Staten op de markt werd gevonden, door Mexico is vervoerd. De hoeveelheden die aan de zuidwestelijke grens in beslag zijn genomen, wijzen echter op een toename van de cocaïnehandel via Mexico tot 2017, waarna ze wijzen op een afname, terwijl de totale hoeveelheden cocaïne die in de Verenigde Staten in beslag zijn genomen, bleven stijgen. Deze trends suggereren de opkomst van alternatieve smokkelroutes voor cocaïne, waaronder zendingen van de drug naar zeehavens in de Verenigde Staten. De grootste hoeveelheden cocaïne die in 2019 in de Verenigde Staten in beslag werden genomen, werden gemeld in zeehavens in Florida, gevolgd door Californië (voornamelijk langs de zuidwestelijke grens met Mexico), Pennsylvania en Puerto Rico.
Desondanks blijven Mexicaanse criminele organisaties een groot deel van de invoer van cocaïne in de Verenigde Staten en de groothandel in cocaïne binnen het land controleren. Voor de detailhandeldistributie zijn ze echter sterk afhankelijk van lokale criminele groepen en straatbendes. Volgens Amerikaanse autoriteiten kopen Mexicaanse criminele groepen vaak ladingen cocaïne van meerdere tonnen aan bij drugshandelaren in Zuid-Amerika, met name Colombiaanse criminele groepen, en vervoeren ze de drug vervolgens door Midden-Amerika en Mexico voordat ze het via de zuidwestelijke grens de Verenigde Staten binnensmokkelen. Daarentegen zijn bij de cocaïnehandel langs de Caribische route, voornamelijk over zee en door de lucht, onder andere Dominicaanse criminele groepen betrokken.
De patronen van de cocaïnehandel naar Mexico lijken recentelijk te zijn veranderd, van een situatie in 2017 waarin de meeste cocaïne over zee (voornamelijk vanuit Colombia) en over land (vanuit Guatemala) werd gesmokkeld naar een situatie in 2019 waarin het grootste deel (52 procent) het land via de lucht zou zijn binnengekomen.
Ongeacht de toename van de smokkel van cocaïne door de lucht in sommige landen in 2019 (met name Mexico en Guatemala), suggereren de beschikbare gegevens ook dat het grootste deel van de cocaïne die vanuit de Andeslanden naar de Verenigde Staten wordt vervoerd, nog steeds op zee in beslag wordt genomen. Dit komt overeen met rapporten waaruit blijkt dat de meeste cocaïnevangsten door Amerikaanse autoriteiten nog steeds plaatsvinden op zee voor het vasteland van de Verenigde Staten. Tegelijkertijd is er een toename van cocaïnezendingen per post, die naar schatting 9 procent van alle cocaïne-invoer in de Verenigde Staten vertegenwoordigen (tegenover minder dan 5 procent van het totaal in 2015), mogelijk een indicatie van het toenemende aantal transacties via het dark web, waarbij meestal zendingen per post plaatsvinden.
De meeste cocaïne die in de Verenigde Staten in beslag wordt genomen, is bestemd voor de binnenlandse markt, hoewel sommige cocaïne die het land wordt binnengesmokkeld ook bestemd is voor doorvoer naar andere landen. Op basis van rapporten aan de UNODC over landen van herkomst, doorvoer en bestemming van drugs die tussen 2015 en 2019 door verschillende landen in beslag zijn genomen, zijn sommige cocaïnetransporten ook via de Verenigde Staten gegaan voordat ze andere landen bereikten in Noord-Amerika (Canada), Azië (Indonesië, Japan en de Republiek Korea), Oceanië (Australië), Afrika (Zuid-Afrika) en Europa (België, Ierland en Italië). Het gebruik van de Verenigde Staten als doorvoerland voor cocaïnetransporten naar Europa lijkt echter een vrij recent fenomeen.
Elders in Noord-Amerika is Canada geïdentificeerd als doorvoerland voor cocaïne bestemd voor Australië, Japan en Nieuw-Zeeland. Mexico meldde dat ongeveer 4 procent van de in 2018 in beslag genomen cocaïne bestemd was voor Nederland en 8 procent van de in 2019 in beslag genomen cocaïne voor China.
Bovendien meldden in de periode 2015-2019 landen in Azië (China en Indonesië), Oceanië (Australië en Nieuw-Zeeland), Afrika (Kenia) en Europa (IJsland) dat de cocaïne onder andere door Mexico was vervoerd voordat het op hun grondgebied aankwam.
In de afgelopen tien jaar zijn de trends in de detailhandelspraktijken voor cocaïne in de twee grootste cocaïnemarkten ter wereld, de Verenigde Staten en Europa, zich parallel gaan ontwikkelen. De detailhandelszuiverheid van cocaïne daalde na 2006 in zowel de Verenigde Staten als Europa. Dit was voornamelijk het gevolg van een afname van de cocaïneproductie in Colombia, voordat deze na 2013 weer toenam, wat waarschijnlijk het gevolg was van een toename van de cocaïneproductie in de Andeslanden, met name Colombia. Hoewel de zuiverheid van cocaïne op de Amerikaanse markt traditioneel aanzienlijk hoger was dan in Europa, is dit de afgelopen jaren veranderd. Sinds 2012 is de detailhandelspuriteit van cocaïne op beide markten bijna identiek en heeft deze zich in dezelfde opwaartse richting bewogen. In absolute waarde heeft de zuiverheid van cocaïne in Europa de zuiverheid van cocaïne in de Verenigde Staten ingehaald, wat suggereert dat de Atlantische Oceaan voor smokkelaars een minder grote hindernis aan het worden is dan vroeger, althans als je het afzet tegen de cocaïnesmokkelroute van de Andeslanden noordwaarts naar de Verenigde Staten. Europa is dus een meer concurrerende consument van cocaïne geworden, en het feit dat de trend in Europa parallel loopt met de trend in de Verenigde Staten suggereert dat de cocaïnemarkt in Europa net zo reageert op veranderingen aan de bron als de markt in de Verenigde Staten.
Hoewel kan worden gesteld dat deze convergentie het teken is van een steeds meer "verenigde" trans-Atlantische cocaïnemarkt, zijn de factoren erachter waarschijnlijk talrijk. Deze omvatten de opkomst van "nieuwe" spelers onder de trans-Atlantische cocaïnehandelaren, zoals georganiseerde misdaadgroepen uit landen in Zuidoost-Europa, evenals samenwerking tussen kleinere actoren, wat resulteert in meer concurrentie en dus een toename in de efficiëntie van de cocaïnehandel naar Europa. De toeleveringsketen is ook veranderd, met een vermindering van monopolies, zowel in termen van de productieketen van cocaïne in Zuid-Amerika als in termen van trans-Atlantische cocaïnehandel, waarbij nieuwe actoren nu tussenpersonen uitschakelen. Het is ook mogelijk dat de grootste cocaïnemarkt ter wereld, die van de Verenigde Staten, verzadigd is en/of dat rechtshandhavingsactiviteiten langs de smokkelroutes naar Noord-Amerika ertoe hebben bijgedragen dat de Europese markt wordt beschouwd als de weg van de minste weerstand en zo heeft geleid tot een toename van de cocaïnehandel naar Europa vanuit Zuid-Amerika.
Trend in zuiverheid cocaïne detailhandel, Verenigde Staten en West- en Centraal-Europa, 2005-2018
Hoewel kan worden gesteld dat deze convergentie het teken is van een steeds meer "verenigde" trans-Atlantische cocaïnemarkt, zijn de factoren erachter waarschijnlijk talrijk. Deze omvatten de opkomst van "nieuwe" spelers onder de trans-Atlantische cocaïnehandelaren, zoals georganiseerde misdaadgroepen uit landen in Zuidoost-Europa, evenals samenwerking tussen kleinere actoren, wat resulteert in meer concurrentie en dus een toename in de efficiëntie van de cocaïnehandel naar Europa. De toeleveringsketen is ook veranderd, met een vermindering van monopolies, zowel in termen van de productieketen van cocaïne in Zuid-Amerika als in termen van trans-Atlantische cocaïnehandel, waarbij nieuwe actoren nu tussenpersonen uitschakelen. Het is ook mogelijk dat de grootste cocaïnemarkt ter wereld, die van de Verenigde Staten, verzadigd is en/of dat rechtshandhavingsactiviteiten langs de smokkelroutes naar Noord-Amerika ertoe hebben bijgedragen dat de Europese markt wordt beschouwd als de weg van de minste weerstand en zo heeft geleid tot een toename van de cocaïnehandel naar Europa vanuit Zuid-Amerika.
Trend in zuiverheid cocaïne detailhandel, Verenigde Staten en West- en Centraal-Europa, 2005-2018
De recordhoeveelheden cocaïne die de afgelopen jaren in Europa zijn onderschept, zijn voor een groot deel te danken aan in beslag genomen zendingen die Europa over zee hebben bereikt, met name in containervracht in zeehavens, hoewel er ook inbeslagnames op zee plaatsvinden. Er zijn zeer grote hoeveelheden cocaïne in beslag genomen in de zeehavens van Antwerpen, België, Rotterdam, Nederland, en recentelijk Hamburg, Duitsland, terwijl er ook grote hoeveelheden in beslag zijn genomen in Spaanse en Italiaanse zeehavens.
Ondanks de COVID-19 pandemie wijzen voorlopige gegevens over inbeslagnames geregistreerd door douaneautoriteiten in 12 landen in West- en Centraal-Europa (België, Denemarken, Finland, Duitsland, IJsland, Ierland, Italië, Malta, Nederland, Noorwegen, Portugal en Spanje) erop dat de hoeveelheden cocaïne in beslag genomen in zeehavens in 2020 met 18 procent zijn gestegen (van 118 ton naar 140 ton).
Met name de hoeveelheid cocaïne die in de haven van Antwerpen wordt onderschept, is de afgelopen jaren gestaag toegenomen en is nu goed voor een aanzienlijk deel van de hoeveelheid cocaïne die in heel Europa in beslag wordt genomen (28 procent in 2019). Het grootste deel van de cocaïne die Antwerpen bereikt, is hoogstwaarschijnlijk bestemd voor criminele organisaties die vanuit Nederland opereren, van waaruit de cocaïne wordt gedistribueerd naar andere Europese bestemmingen.
Zoals mediabronnen meldden, werd in februari 2021 16 ton cocaïne uit Paraguay in beslag genomen in de haven van Hamburg. Hierbij was een persoon betrokken die ook verantwoordelijk was voor een andere zending van 7 ton die parallel in beslag werd genomen in Antwerpen, wat de centrale rol van in Nederland gevestigde criminele organisaties met transnationale connecties bij het beheer van de invoer van cocaïne in Europa bevestigde.
Hoeveelheid cocaïne in beslag genomen in de haven van Antwerpen, België, 2013-2020
Ondanks de COVID-19 pandemie wijzen voorlopige gegevens over inbeslagnames geregistreerd door douaneautoriteiten in 12 landen in West- en Centraal-Europa (België, Denemarken, Finland, Duitsland, IJsland, Ierland, Italië, Malta, Nederland, Noorwegen, Portugal en Spanje) erop dat de hoeveelheden cocaïne in beslag genomen in zeehavens in 2020 met 18 procent zijn gestegen (van 118 ton naar 140 ton).
Met name de hoeveelheid cocaïne die in de haven van Antwerpen wordt onderschept, is de afgelopen jaren gestaag toegenomen en is nu goed voor een aanzienlijk deel van de hoeveelheid cocaïne die in heel Europa in beslag wordt genomen (28 procent in 2019). Het grootste deel van de cocaïne die Antwerpen bereikt, is hoogstwaarschijnlijk bestemd voor criminele organisaties die vanuit Nederland opereren, van waaruit de cocaïne wordt gedistribueerd naar andere Europese bestemmingen.
Zoals mediabronnen meldden, werd in februari 2021 16 ton cocaïne uit Paraguay in beslag genomen in de haven van Hamburg. Hierbij was een persoon betrokken die ook verantwoordelijk was voor een andere zending van 7 ton die parallel in beslag werd genomen in Antwerpen, wat de centrale rol van in Nederland gevestigde criminele organisaties met transnationale connecties bij het beheer van de invoer van cocaïne in Europa bevestigde.
Hoeveelheid cocaïne in beslag genomen in de haven van Antwerpen, België, 2013-2020
Last edited by a moderator:
Toename van cocaïnehandel naar Europa.
De op één na grootste cocaïnesmokkel wereldwijd is die van de Andeslanden naar Europa, in het bijzonder naar West- en Centraal-Europa, de op één na grootste markt voor de drug na die van Noord-Amerika. De hoeveelheid cocaïne die in West- en Midden-Europa in beslag is genomen, is in de periode 2015-2019 meer dan verdubbeld, terwijl de prijzen stabiel bleven en de zuiverheid van de cocaïne toenam, wat duidt op een algehele toename van de cocaïnestroom naar West- en Midden-Europa en van de beschikbaarheid van cocaïne, ondanks een sterke toename van de in beslag genomen hoeveelheden.
De belangrijkste punten van binnenkomst voor cocaïne die vanuit Zuid-Amerika naar Europa wordt vervoerd, zijn België, Nederland en Spanje. Forensische tests van cocaïnemonsters uit inbeslagnames van zendingen die naar West- en Midden-Europa werden gesmokkeld, hebben bevestigd dat de naar Europa gesmokkelde cocaïne voornamelijk afkomstig is uit Colombia (68 procent) en in mindere mate uit Peru (19 procent) en de Plurinationale staat Bolivia (4 procent).
Hoewel de meerderheid van de cocaïne die naar Europa wordt verhandeld nog steeds afkomstig is uit Colombia, wordt Brazilië steeds vaker gemeld als een doorvoerland van waaruit cocaïnetransporten naar Europa vertrekken. Het meest gerapporteerde land van herkomst, vertrek en doorvoer voor zendingen naar West- en Centraal-Europa in de periode 2015-2019 was Colombia, gevolgd door Brazilië en Ecuador; tussen 2010 en 2014 werd de lijst aangevoerd door Colombia, gevolgd door Peru en vervolgens Brazilië.
Een deel van de naar Europa verhandelde cocaïne wordt ook verhandeld via doorvoerregio's, met name West- en Noord-Afrika, zoals blijkt uit de aanzienlijke inbeslagnames van cocaïne in West-Afrika en Marokko in de afgelopen jaren.
De meeste cocaïne die beschikbaar is op de Europese drugsmarkten wordt Europa over zee binnengesmokkeld, voornamelijk in zeecontainers die Europa binnenkomen via grote havens zoals Antwerpen, België, Rotterdam, Nederland, Hamburg, Duitsland en Valencia, Spanje. Nadat de cocaïne Europa is binnengekomen in deze belangrijke distributieknooppunten, worden de zendingen meestal verder vervoerd over de weg naar markten in de regio.
De op één na grootste cocaïnesmokkel wereldwijd is die van de Andeslanden naar Europa, in het bijzonder naar West- en Centraal-Europa, de op één na grootste markt voor de drug na die van Noord-Amerika. De hoeveelheid cocaïne die in West- en Midden-Europa in beslag is genomen, is in de periode 2015-2019 meer dan verdubbeld, terwijl de prijzen stabiel bleven en de zuiverheid van de cocaïne toenam, wat duidt op een algehele toename van de cocaïnestroom naar West- en Midden-Europa en van de beschikbaarheid van cocaïne, ondanks een sterke toename van de in beslag genomen hoeveelheden.
De belangrijkste punten van binnenkomst voor cocaïne die vanuit Zuid-Amerika naar Europa wordt vervoerd, zijn België, Nederland en Spanje. Forensische tests van cocaïnemonsters uit inbeslagnames van zendingen die naar West- en Midden-Europa werden gesmokkeld, hebben bevestigd dat de naar Europa gesmokkelde cocaïne voornamelijk afkomstig is uit Colombia (68 procent) en in mindere mate uit Peru (19 procent) en de Plurinationale staat Bolivia (4 procent).
Hoewel de meerderheid van de cocaïne die naar Europa wordt verhandeld nog steeds afkomstig is uit Colombia, wordt Brazilië steeds vaker gemeld als een doorvoerland van waaruit cocaïnetransporten naar Europa vertrekken. Het meest gerapporteerde land van herkomst, vertrek en doorvoer voor zendingen naar West- en Centraal-Europa in de periode 2015-2019 was Colombia, gevolgd door Brazilië en Ecuador; tussen 2010 en 2014 werd de lijst aangevoerd door Colombia, gevolgd door Peru en vervolgens Brazilië.
Een deel van de naar Europa verhandelde cocaïne wordt ook verhandeld via doorvoerregio's, met name West- en Noord-Afrika, zoals blijkt uit de aanzienlijke inbeslagnames van cocaïne in West-Afrika en Marokko in de afgelopen jaren.
De meeste cocaïne die beschikbaar is op de Europese drugsmarkten wordt Europa over zee binnengesmokkeld, voornamelijk in zeecontainers die Europa binnenkomen via grote havens zoals Antwerpen, België, Rotterdam, Nederland, Hamburg, Duitsland en Valencia, Spanje. Nadat de cocaïne Europa is binnengekomen in deze belangrijke distributieknooppunten, worden de zendingen meestal verder vervoerd over de weg naar markten in de regio.
.
In de afgelopen jaren is een diversificatie waargenomen van de criminele actoren die betrokken zijn bij het beheer van de aanvoerketen van cocaïne tussen Zuid-Amerika en Europa. In het verleden werd deze illegale handel gedomineerd door een klein aantal gevestigde actoren en kanalen, met name Italiaanse georganiseerde misdaadgroepen en allianties tussen Colombiaanse en Spaanse groepen. Criminele groepen zoals de 'Ndrangheta (waarvan het zwaartepunt in de Italiaanse regio Calabrië ligt) hadden een concurrentievoordeel ten opzichte van andere Europese smokkelorganisaties door hun aanwezigheid in Latijns-Amerika en directe contacten met leveranciers in of nabij de landen waar cocaïne wordt geproduceerd.
Jarenlang is Nederland een belangrijke halteplaats geweest voor verschillende criminele organisaties, waaronder die uit Nederland zelf, om zendingen cocaïne uit Zuid-Amerika te ontvangen en door heel Europa te distribueren. In de afgelopen jaren zijn echter een aantal andere Europese groepen naar voren gekomen als belangrijke spelers bij het orkestreren van de verscheping van aanzienlijke hoeveelheden cocaïne naar Europa, ook door hun eigen aanwezigheid en contacten in Latijns-Amerika op te bouwen. Tot op zekere hoogte kan dit zijn vergemakkelijkt door een steeds gefragmenteerder crimineel landschap in Colombia in de nasleep van de demobilisatie van de FARC-EP. De proliferatie van kleinere criminele en gewapende niet-statelijke groepen, de afwezigheid van monolithische organisaties die de verschillende stadia van de cocaïneproductie en -handel controleren en de toegenomen compartimentering van deze activiteiten, kunnen hebben geleid tot nieuwe allianties en toeleveringsketens.
Sommige van de opkomende netwerken, met name Albanese netwerken, zijn ook betrokken bij de distributie van cocaïne in heel Europa en binnen verschillende Europese landen, waardoor ze een "end-to-end" bedrijfsmodel kunnen implementeren.
Groepen die bestaan uit Servo-Kroatisch sprekenden, meestal onderdanen van Bosnië en Herzegovina, Kroatië, Montenegro en Servië, zijn ook belangrijke spelers geworden bij de inkoop van grote hoeveelheden cocaïne en het organiseren van transport en verkoop aan Europese kopers. Deze diversificatie heeft geleid tot zowel meer concurrentie als steeds vaker voorkomende gevallen van samenwerking tussen verschillende groepen die zich bezighouden met cocaïnehandel, wat heeft geresulteerd in een efficiëntere toeleveringsketen. In combinatie met de hoge niveaus van cocastruikteelt en productie van cocaïne in Zuid-Amerika, hebben deze ontwikkelingen waarschijnlijk ook bijgedragen aan de toegenomen beschikbaarheid van cocaïne in Europa.
Verdeling van in Europa gearresteerde vreemdelingen in verband met in beslag genomen cocaïne, per nationaliteit, naar omvang van de in beslag genomen cocaïne, 2018-2020
Jarenlang is Nederland een belangrijke halteplaats geweest voor verschillende criminele organisaties, waaronder die uit Nederland zelf, om zendingen cocaïne uit Zuid-Amerika te ontvangen en door heel Europa te distribueren. In de afgelopen jaren zijn echter een aantal andere Europese groepen naar voren gekomen als belangrijke spelers bij het orkestreren van de verscheping van aanzienlijke hoeveelheden cocaïne naar Europa, ook door hun eigen aanwezigheid en contacten in Latijns-Amerika op te bouwen. Tot op zekere hoogte kan dit zijn vergemakkelijkt door een steeds gefragmenteerder crimineel landschap in Colombia in de nasleep van de demobilisatie van de FARC-EP. De proliferatie van kleinere criminele en gewapende niet-statelijke groepen, de afwezigheid van monolithische organisaties die de verschillende stadia van de cocaïneproductie en -handel controleren en de toegenomen compartimentering van deze activiteiten, kunnen hebben geleid tot nieuwe allianties en toeleveringsketens.
Sommige van de opkomende netwerken, met name Albanese netwerken, zijn ook betrokken bij de distributie van cocaïne in heel Europa en binnen verschillende Europese landen, waardoor ze een "end-to-end" bedrijfsmodel kunnen implementeren.
Groepen die bestaan uit Servo-Kroatisch sprekenden, meestal onderdanen van Bosnië en Herzegovina, Kroatië, Montenegro en Servië, zijn ook belangrijke spelers geworden bij de inkoop van grote hoeveelheden cocaïne en het organiseren van transport en verkoop aan Europese kopers. Deze diversificatie heeft geleid tot zowel meer concurrentie als steeds vaker voorkomende gevallen van samenwerking tussen verschillende groepen die zich bezighouden met cocaïnehandel, wat heeft geresulteerd in een efficiëntere toeleveringsketen. In combinatie met de hoge niveaus van cocastruikteelt en productie van cocaïne in Zuid-Amerika, hebben deze ontwikkelingen waarschijnlijk ook bijgedragen aan de toegenomen beschikbaarheid van cocaïne in Europa.
Verdeling van in Europa gearresteerde vreemdelingen in verband met in beslag genomen cocaïne, per nationaliteit, naar omvang van de in beslag genomen cocaïne, 2018-2020
Last edited by a moderator:
Toenemende handel in cocaïne van Brazilië via Afrika naar Europa.
De totale hoeveelheid cocaïne die in Afrika in beslag werd genomen, steeg van 1,2 ton in 2015 naar 12,9 ton in 2019, een vertienvoudiging in vijf jaar tijd. Deze hoeveelheid was echter gelijk aan 0,9 procent van de wereldwijde hoeveelheid cocaïne die in 2019 in beslag werd genomen, wat, in combinatie met de relatief bescheiden prevalentie van cocaïnegebruik in de regio, suggereert dat het continent mogelijk geen belangrijke bestemmingsmarkt voor cocaïne is.
Aangezien er de afgelopen vijf jaar geen meldingen zijn geweest van een aanzienlijke versterking van de rechtshandhavingscapaciteit, is het waarschijnlijk dat de toename van de hoeveelheid in beslag genomen cocaïne een weerspiegeling is van de feitelijke groei van de cocaïnehandel naar en vanuit Afrika, met name naar en via West- en Centraal-Afrika en Noord-Afrika, die respectievelijk 54 en 39 procent van de totale hoeveelheid in beslag genomen cocaïne in Afrika in de periode 2015-2019 voor hun rekening namen. Dit onderstreept duidelijk de dominantie van deze twee subregio's in de cocaïnehandel die Afrika beïnvloedt.
Inbeslagnames van cocaïne in doorvoer naar, binnen en vanuit Afrika benadrukken de blijvende rol van het continent op de wereldwijde cocaïnemarkt. Het belangrijkste land van vertrek voor zendingen naar Afrika lijkt Brazilië te zijn, mogelijk vanwege zijn handelsinfrastructuur en taalkundige banden met sommige Afrikaanse landen. In de periode 2015-2019 was Brazilië het land dat het vaakst door Afrikaanse landen werd gemeld als land van herkomst, vertrek of doorvoer van cocaïnezendingen, goed voor 47 procent van al deze meldingen (Afrikaanse landen van vertrek en doorvoer niet meegerekend). Colombia was daarentegen goed voor 16 procent, Peru voor 7 procent, Mexico voor 4 procent en de Bolivariaanse Republiek Venezuela voor 4 procent.
Dit patroon van cocaïnetransporten die hoofdzakelijk vanuit Brazilië vertrekken, meestal over zee maar ook door de lucht, naar bestemmingen in Afrika voor doorvoer naar andere bestemmingen in Afrika, Europa (met name België, gevolgd door (in afnemende volgorde van vermeldingen door de lidstaten in de periode 2015-2019) Nederland, Italië, Spanje, Frankrijk en Portugal) en gedeeltelijk naar Azië en Oceanië, is ook in de afgelopen twee jaar waargenomen.
De totale hoeveelheid cocaïne die in Afrika in beslag werd genomen, steeg van 1,2 ton in 2015 naar 12,9 ton in 2019, een vertienvoudiging in vijf jaar tijd. Deze hoeveelheid was echter gelijk aan 0,9 procent van de wereldwijde hoeveelheid cocaïne die in 2019 in beslag werd genomen, wat, in combinatie met de relatief bescheiden prevalentie van cocaïnegebruik in de regio, suggereert dat het continent mogelijk geen belangrijke bestemmingsmarkt voor cocaïne is.
Aangezien er de afgelopen vijf jaar geen meldingen zijn geweest van een aanzienlijke versterking van de rechtshandhavingscapaciteit, is het waarschijnlijk dat de toename van de hoeveelheid in beslag genomen cocaïne een weerspiegeling is van de feitelijke groei van de cocaïnehandel naar en vanuit Afrika, met name naar en via West- en Centraal-Afrika en Noord-Afrika, die respectievelijk 54 en 39 procent van de totale hoeveelheid in beslag genomen cocaïne in Afrika in de periode 2015-2019 voor hun rekening namen. Dit onderstreept duidelijk de dominantie van deze twee subregio's in de cocaïnehandel die Afrika beïnvloedt.
Inbeslagnames van cocaïne in doorvoer naar, binnen en vanuit Afrika benadrukken de blijvende rol van het continent op de wereldwijde cocaïnemarkt. Het belangrijkste land van vertrek voor zendingen naar Afrika lijkt Brazilië te zijn, mogelijk vanwege zijn handelsinfrastructuur en taalkundige banden met sommige Afrikaanse landen. In de periode 2015-2019 was Brazilië het land dat het vaakst door Afrikaanse landen werd gemeld als land van herkomst, vertrek of doorvoer van cocaïnezendingen, goed voor 47 procent van al deze meldingen (Afrikaanse landen van vertrek en doorvoer niet meegerekend). Colombia was daarentegen goed voor 16 procent, Peru voor 7 procent, Mexico voor 4 procent en de Bolivariaanse Republiek Venezuela voor 4 procent.
Dit patroon van cocaïnetransporten die hoofdzakelijk vanuit Brazilië vertrekken, meestal over zee maar ook door de lucht, naar bestemmingen in Afrika voor doorvoer naar andere bestemmingen in Afrika, Europa (met name België, gevolgd door (in afnemende volgorde van vermeldingen door de lidstaten in de periode 2015-2019) Nederland, Italië, Spanje, Frankrijk en Portugal) en gedeeltelijk naar Azië en Oceanië, is ook in de afgelopen twee jaar waargenomen.
Cocaïnehandel van Brazilië naar Afrika.
Een aantal cocaïnevangsten die de afgelopen jaren in Brazilië zijn gedaan, waren eigenlijk bestemd voor Afrika, meestal als overslaglocatie voor doorvoer naar Europa, hoewel sommige zendingen ook via Europa naar Afrika gingen. In juni 2019 werd bijvoorbeeld 0,7 ton cocaïne in beslag genomen in een container in São Paulo die bestemd was om via België naar Ghana te worden vervoerd. In december 2020 werd 360 kg cocaïne in beslag genomen in een container in São Paulo die bestemd was om via Spanje naar Nigeria te worden vervoerd. Rechtstreekse zendingen naar Afrika komen echter nog steeds vaker voor. Zo werd in november 2019 in São Paulo 1,3 ton cocaïne in beslag genomen in twee containers met suikerzakken die bestemd waren om per boot naar Marokko te worden verscheept. Er werd ook tussen 100 kg en 400 kg in beslag genomen in containers in São Paulo en de staat Santa Catarina die bestemd waren om te worden verscheept naar Ivoorkust (mei 2020), naar Libië (mei 2020) en naar Nigeria (december 2020). Bovendien werden in de periode 2019-2021 kleinere hoeveelheden cocaïne (tussen 1 kg en 10 kg per handelaar) per vliegtuig vervoerd naar verschillende landen in Afrika, namelijk Angola, Benin, Burundi, Kameroen, de Democratische Republiek Congo, Egypte, Equatoriaal-Guinea, Ethiopië, Mali, Mozambique, Namibië, Nigeria, de Seychellen en Sierra Leone.
Tegelijkertijd werden in Afrika een aantal belangrijke inbeslagnames gedaan van cocaïne die uit Brazilië was vertrokken. Zo namen de autoriteiten in Zuid-Afrika in januari 2019 706 kg cocaïne in beslag in een container die vanuit Brazilië over zee was verscheept en die naar verwachting via Zuid-Afrika en vervolgens Singapore zou worden vervoerd naar zijn eindbestemming, India. In juni 2019 namen de autoriteiten in Senegal 798 kg cocaïne in beslag in 15 nieuwe auto's aan boord van een schip dat van Brazilië naar Angola reisde. In december 2019 namen de autoriteiten in Benin 755 kg cocaïne in beslag in een container aan boord van een schip in Benin dat afkomstig was uit Brazilië en bestemd was voor doorvoer door de Niger alvorens zijn eindbestemming, Europa, te bereiken. In september 2018 werd volgens mediaberichten 1,2 ton cocaïne in beslag genomen in de buurt van São Paulo in de haven van Santos, Brazilië, met als bestemming de haven van Abidjan, Ivoorkust. Latere onderzoeken lijken aan het licht te hebben gebracht dat de zending deel uitmaakte van een groter plan georganiseerd door Italiaanse georganiseerde misdaadgroepen die voor dit doel een nepbouwbedrijf opzetten in Abidjan om legaal tweedehands materiaal uit Brazilië te kunnen kopen waarin de cocaïne verborgen zat. De uiteindelijke kopers van de cocaïne waren naar verluidt de 'Ndrangheta en de Camorra in Italië. Ondanks de arrestatie van een aantal mensen die betrokken waren bij deze smokkelactiviteiten, waaronder een aantal Italianen en burgers van Ivoorkust, ging de cocaïnehandel van Brazilië naar Ivoorkust door. In februari 2020 namen de autoriteiten van Ivoorkust in de territoriale wateren van het land 411 kg cocaïne in beslag van een schip dat uit Brazilië was vertrokken. Evenzo namen de Braziliaanse autoriteiten in april 2020 146 kg cocaïne in beslag in een zeehaven bij São Paulo, bestemd voor Ivoorkust, hoewel de eindbestemming waarschijnlijk de haven van Antwerpen in België was.
In februari 2020 nam de National Drug Law Enforcement Agency van Nigeria 43 kg cocaïne in beslag in de haven van Tin Can Island, Lagos, die was vertrokken uit Brazilië. In november 2020 namen de Nigeriaanse autoriteiten 12 kg cocaïne in beslag op weg van São Paulo naar Addis Abeba, Ethiopië, en in januari 2021 namen ze 27 kg cocaïne in beslag die per vliegtuig vanuit Brazilië via Addis Abeba was aangekomen. Er vertrokken ook aanzienlijke hoeveelheden cocaïne vanuit Brazilië naar Guinee-Bissau. In maart 2019 werd 0,8 ton van de drug, gevonden in de valse bodem van een vrachtwagen geladen met bevroren vis, in beslag genomen in Guinee-Bissau, blijkbaar bedoeld voor latere verzending via Sahel-landen naar Noord-Afrika en Europa.
In september 2019 werd meer dan 1,8 ton in beslag genomen; bij de smokkeloperatie waren onderdanen uit Colombia, Guinee-Bissau en Mali betrokken. Vanuit Guinee-Bissau wordt de cocaïne mogelijk per vliegtuig vervoerd naar Lissabon, Portugal.
Cocaïnehandel vanuit andere Zuid-Amerikaanse landen naar Afrika.
Ondertussen blijven andere Zuid-Amerikaanse vertreklanden een rol spelen en/of raken ze steeds meer betrokken bij de verscheping van cocaïne naar Afrika. Zo namen de Colombiaanse autoriteiten in 2019 1,2 ton cocaïne in beslag in een container die bestemd was voor Cabo Verde. In september 2019 namen de Zuid-Afrikaanse autoriteiten 85 kg cocaïne in beslag in een container die was vertrokken vanuit Ecuador. In december 2019 namen de Uruguayaanse rechtshandhavingsautoriteiten meer dan 6 ton cocaïne in beslag die bestemd was voor Togo. De vorige recordvangst in Uruguay was 3 ton cocaïne, gevonden in een container in de haven van Montevideo in november 2019, die ook bestemd was voor Afrika, volgens de media. In februari 2020 werd 350 kg cocaïne in beslag genomen in Guyana, onderweg naar Nigeria. In december 2020 werd 51 kg cocaïne in beslag genomen in Panama in een container die bestemd was voor Zuid-Afrika. Een paar maanden later, in februari 2021, namen de veiligheidstroepen van Ivoorkust meer dan 1 ton cocaïne in beslag die via Paraguay naar het land was verscheept.
Cocaïnehandel van Afrika naar Europa.
Tegelijkertijd lijkt Benin zich te hebben ontpopt als een belangrijk doorvoer- en vertrekland voor cocaïnetransporten in Afrika, deels vanwege het feit dat de luchthaven van Cotonou operationeel was gedurende een groot deel van de periode in 2020 toen luchthavens in buurlanden gesloten waren vanwege de COVID-19-pandemie. Dit trok drugshandelaars uit buurlanden aan, die Benin bleven gebruiken als overslagplaats, zelfs toen de luchthavens in andere landen in de regio weer opengingen. Tijdens de laatste vier maanden van 2020 werden 28 drugskoeriers (voornamelijk cocaïnesmokkelaars) onderschept in Cotonou, Brussel en Parijs, na hun vertrek uit of doorreis door Benin. De meesten van hen hadden een Nigeriaanse achtergrond maar waren in het bezit van Europese (meestal Italiaanse) paspoorten of verblijfskaarten; sommigen waren houder van een Europees paspoort zonder Nigeriaanse achtergrond.
Er werden ook smokkelaars uit andere landen in de regio geïdentificeerd. In november 2020 werd bijvoorbeeld een Ghanese koerier gearresteerd op de luchthaven van Cotonou in het bezit van 14 kg cocaïne, die hij in Brazilië had gekocht en per vliegtuig van Brazilië via Addis Abeba naar Benin had gesmokkeld.
Nog verrassender is dat een aanzienlijk deel van alle cocaïne die in 2020 in Benin werd onderschept, was gesmokkeld via Antwerpen, België, in een container geladen met 557 kg cashewnoten, die in oktober 2020 in Benin in beslag werd genomen. Dit suggereert dat een deel van de cocaïne ook vanuit Zuid-Amerika via Europa naar Afrika wordt gesmokkeld om vervolgens weer naar Europa te worden geëxporteerd.
Een aantal cocaïnevangsten die de afgelopen jaren in Brazilië zijn gedaan, waren eigenlijk bestemd voor Afrika, meestal als overslaglocatie voor doorvoer naar Europa, hoewel sommige zendingen ook via Europa naar Afrika gingen. In juni 2019 werd bijvoorbeeld 0,7 ton cocaïne in beslag genomen in een container in São Paulo die bestemd was om via België naar Ghana te worden vervoerd. In december 2020 werd 360 kg cocaïne in beslag genomen in een container in São Paulo die bestemd was om via Spanje naar Nigeria te worden vervoerd. Rechtstreekse zendingen naar Afrika komen echter nog steeds vaker voor. Zo werd in november 2019 in São Paulo 1,3 ton cocaïne in beslag genomen in twee containers met suikerzakken die bestemd waren om per boot naar Marokko te worden verscheept. Er werd ook tussen 100 kg en 400 kg in beslag genomen in containers in São Paulo en de staat Santa Catarina die bestemd waren om te worden verscheept naar Ivoorkust (mei 2020), naar Libië (mei 2020) en naar Nigeria (december 2020). Bovendien werden in de periode 2019-2021 kleinere hoeveelheden cocaïne (tussen 1 kg en 10 kg per handelaar) per vliegtuig vervoerd naar verschillende landen in Afrika, namelijk Angola, Benin, Burundi, Kameroen, de Democratische Republiek Congo, Egypte, Equatoriaal-Guinea, Ethiopië, Mali, Mozambique, Namibië, Nigeria, de Seychellen en Sierra Leone.
Tegelijkertijd werden in Afrika een aantal belangrijke inbeslagnames gedaan van cocaïne die uit Brazilië was vertrokken. Zo namen de autoriteiten in Zuid-Afrika in januari 2019 706 kg cocaïne in beslag in een container die vanuit Brazilië over zee was verscheept en die naar verwachting via Zuid-Afrika en vervolgens Singapore zou worden vervoerd naar zijn eindbestemming, India. In juni 2019 namen de autoriteiten in Senegal 798 kg cocaïne in beslag in 15 nieuwe auto's aan boord van een schip dat van Brazilië naar Angola reisde. In december 2019 namen de autoriteiten in Benin 755 kg cocaïne in beslag in een container aan boord van een schip in Benin dat afkomstig was uit Brazilië en bestemd was voor doorvoer door de Niger alvorens zijn eindbestemming, Europa, te bereiken. In september 2018 werd volgens mediaberichten 1,2 ton cocaïne in beslag genomen in de buurt van São Paulo in de haven van Santos, Brazilië, met als bestemming de haven van Abidjan, Ivoorkust. Latere onderzoeken lijken aan het licht te hebben gebracht dat de zending deel uitmaakte van een groter plan georganiseerd door Italiaanse georganiseerde misdaadgroepen die voor dit doel een nepbouwbedrijf opzetten in Abidjan om legaal tweedehands materiaal uit Brazilië te kunnen kopen waarin de cocaïne verborgen zat. De uiteindelijke kopers van de cocaïne waren naar verluidt de 'Ndrangheta en de Camorra in Italië. Ondanks de arrestatie van een aantal mensen die betrokken waren bij deze smokkelactiviteiten, waaronder een aantal Italianen en burgers van Ivoorkust, ging de cocaïnehandel van Brazilië naar Ivoorkust door. In februari 2020 namen de autoriteiten van Ivoorkust in de territoriale wateren van het land 411 kg cocaïne in beslag van een schip dat uit Brazilië was vertrokken. Evenzo namen de Braziliaanse autoriteiten in april 2020 146 kg cocaïne in beslag in een zeehaven bij São Paulo, bestemd voor Ivoorkust, hoewel de eindbestemming waarschijnlijk de haven van Antwerpen in België was.
In februari 2020 nam de National Drug Law Enforcement Agency van Nigeria 43 kg cocaïne in beslag in de haven van Tin Can Island, Lagos, die was vertrokken uit Brazilië. In november 2020 namen de Nigeriaanse autoriteiten 12 kg cocaïne in beslag op weg van São Paulo naar Addis Abeba, Ethiopië, en in januari 2021 namen ze 27 kg cocaïne in beslag die per vliegtuig vanuit Brazilië via Addis Abeba was aangekomen. Er vertrokken ook aanzienlijke hoeveelheden cocaïne vanuit Brazilië naar Guinee-Bissau. In maart 2019 werd 0,8 ton van de drug, gevonden in de valse bodem van een vrachtwagen geladen met bevroren vis, in beslag genomen in Guinee-Bissau, blijkbaar bedoeld voor latere verzending via Sahel-landen naar Noord-Afrika en Europa.
In september 2019 werd meer dan 1,8 ton in beslag genomen; bij de smokkeloperatie waren onderdanen uit Colombia, Guinee-Bissau en Mali betrokken. Vanuit Guinee-Bissau wordt de cocaïne mogelijk per vliegtuig vervoerd naar Lissabon, Portugal.
Cocaïnehandel vanuit andere Zuid-Amerikaanse landen naar Afrika.
Ondertussen blijven andere Zuid-Amerikaanse vertreklanden een rol spelen en/of raken ze steeds meer betrokken bij de verscheping van cocaïne naar Afrika. Zo namen de Colombiaanse autoriteiten in 2019 1,2 ton cocaïne in beslag in een container die bestemd was voor Cabo Verde. In september 2019 namen de Zuid-Afrikaanse autoriteiten 85 kg cocaïne in beslag in een container die was vertrokken vanuit Ecuador. In december 2019 namen de Uruguayaanse rechtshandhavingsautoriteiten meer dan 6 ton cocaïne in beslag die bestemd was voor Togo. De vorige recordvangst in Uruguay was 3 ton cocaïne, gevonden in een container in de haven van Montevideo in november 2019, die ook bestemd was voor Afrika, volgens de media. In februari 2020 werd 350 kg cocaïne in beslag genomen in Guyana, onderweg naar Nigeria. In december 2020 werd 51 kg cocaïne in beslag genomen in Panama in een container die bestemd was voor Zuid-Afrika. Een paar maanden later, in februari 2021, namen de veiligheidstroepen van Ivoorkust meer dan 1 ton cocaïne in beslag die via Paraguay naar het land was verscheept.
Cocaïnehandel van Afrika naar Europa.
Tegelijkertijd lijkt Benin zich te hebben ontpopt als een belangrijk doorvoer- en vertrekland voor cocaïnetransporten in Afrika, deels vanwege het feit dat de luchthaven van Cotonou operationeel was gedurende een groot deel van de periode in 2020 toen luchthavens in buurlanden gesloten waren vanwege de COVID-19-pandemie. Dit trok drugshandelaars uit buurlanden aan, die Benin bleven gebruiken als overslagplaats, zelfs toen de luchthavens in andere landen in de regio weer opengingen. Tijdens de laatste vier maanden van 2020 werden 28 drugskoeriers (voornamelijk cocaïnesmokkelaars) onderschept in Cotonou, Brussel en Parijs, na hun vertrek uit of doorreis door Benin. De meesten van hen hadden een Nigeriaanse achtergrond maar waren in het bezit van Europese (meestal Italiaanse) paspoorten of verblijfskaarten; sommigen waren houder van een Europees paspoort zonder Nigeriaanse achtergrond.
Er werden ook smokkelaars uit andere landen in de regio geïdentificeerd. In november 2020 werd bijvoorbeeld een Ghanese koerier gearresteerd op de luchthaven van Cotonou in het bezit van 14 kg cocaïne, die hij in Brazilië had gekocht en per vliegtuig van Brazilië via Addis Abeba naar Benin had gesmokkeld.
Nog verrassender is dat een aanzienlijk deel van alle cocaïne die in 2020 in Benin werd onderschept, was gesmokkeld via Antwerpen, België, in een container geladen met 557 kg cashewnoten, die in oktober 2020 in Benin in beslag werd genomen. Dit suggereert dat een deel van de cocaïne ook vanuit Zuid-Amerika via Europa naar Afrika wordt gesmokkeld om vervolgens weer naar Europa te worden geëxporteerd.
Last edited by a moderator:
Azië in opkomst als doorvoerregio voor cocaïne.
De hoeveelheid cocaïne die in 2019 in Azië in beslag werd genomen, bedroeg 19,1 ton, een bijna vijftienvoudige toename ten opzichte van de 1,3 ton die in 2015 werd gerapporteerd. In de periode 2015-2019 werden de grootste hoeveelheden cocaïne die in de regio in beslag werden genomen, in beslag genomen in Oost- en Zuidoost-Azië (79 procent van het totaal), gevolgd door het Nabije en Midden-Oosten en Zuidwest-Azië (14 procent) en Zuid-Azië (7 procent).
Het grootste deel van de in 2019 in Azië in beslag genomen cocaïne werd gemeld door Maleisië, dat 80 procent van de totale hoeveelheid in de regio in beslag genomen cocaïne voor zijn rekening nam, gevolgd door Hongkong, China (8 procent). Het grootste deel van de cocaïne die in 2019 in Maleisië in beslag werd genomen, was echter niet voor dat land bestemd, maar eerder voor Australië. Het ging om een enkele zending uit Colombia die over zee via Ecuador en Dubai, Verenigde Arabische Emiraten, naar Maleisië was gereisd, waar de cocaïne onderweg in beslag werd genomen.
De grootste hoeveelheden cocaïne die in 2019 in beslag werden genomen in het Nabije en Midden-Oosten en Zuidwest-Azië, werden gemeld door Saoedi-Arabië, gevolgd door Pakistan en Libanon, terwijl de grootste hoeveelheden cocaïne die in Zuid-Azië in beslag werden genomen, werden gemeld door India en die in Centraal-Azië/Transkaukasië door Azerbeidzjan.
De meest gemelde landen van herkomst, vertrek en doorvoer van cocaïnetransporten naar landen in Azië in de periode 2015-2019 waren Brazilië, gevolgd door de Verenigde Arabische Emiraten, Colombia, Nigeria, Qatar, Peru, Zuid-Afrika, de Plurinationale staat Bolivia, Nederland, Ethiopië, de Islamitische Republiek Iran en de Verenigde Staten.
De cocaïnehandel naar Azië in de periode 2015-2019 vond voornamelijk plaats door de lucht. De enige uitzonderingen waarbij de meeste cocaïne per schip landen werd binnengebracht, werden gemeld door Israël in 2016, door China in 2015, 2017 en 2019, door de Filipijnen in 2018 en door Maleisië in 2019.
De hoeveelheid cocaïne die in 2019 in Azië in beslag werd genomen, bedroeg 19,1 ton, een bijna vijftienvoudige toename ten opzichte van de 1,3 ton die in 2015 werd gerapporteerd. In de periode 2015-2019 werden de grootste hoeveelheden cocaïne die in de regio in beslag werden genomen, in beslag genomen in Oost- en Zuidoost-Azië (79 procent van het totaal), gevolgd door het Nabije en Midden-Oosten en Zuidwest-Azië (14 procent) en Zuid-Azië (7 procent).
Het grootste deel van de in 2019 in Azië in beslag genomen cocaïne werd gemeld door Maleisië, dat 80 procent van de totale hoeveelheid in de regio in beslag genomen cocaïne voor zijn rekening nam, gevolgd door Hongkong, China (8 procent). Het grootste deel van de cocaïne die in 2019 in Maleisië in beslag werd genomen, was echter niet voor dat land bestemd, maar eerder voor Australië. Het ging om een enkele zending uit Colombia die over zee via Ecuador en Dubai, Verenigde Arabische Emiraten, naar Maleisië was gereisd, waar de cocaïne onderweg in beslag werd genomen.
De grootste hoeveelheden cocaïne die in 2019 in beslag werden genomen in het Nabije en Midden-Oosten en Zuidwest-Azië, werden gemeld door Saoedi-Arabië, gevolgd door Pakistan en Libanon, terwijl de grootste hoeveelheden cocaïne die in Zuid-Azië in beslag werden genomen, werden gemeld door India en die in Centraal-Azië/Transkaukasië door Azerbeidzjan.
De meest gemelde landen van herkomst, vertrek en doorvoer van cocaïnetransporten naar landen in Azië in de periode 2015-2019 waren Brazilië, gevolgd door de Verenigde Arabische Emiraten, Colombia, Nigeria, Qatar, Peru, Zuid-Afrika, de Plurinationale staat Bolivia, Nederland, Ethiopië, de Islamitische Republiek Iran en de Verenigde Staten.
De cocaïnehandel naar Azië in de periode 2015-2019 vond voornamelijk plaats door de lucht. De enige uitzonderingen waarbij de meeste cocaïne per schip landen werd binnengebracht, werden gemeld door Israël in 2016, door China in 2015, 2017 en 2019, door de Filipijnen in 2018 en door Maleisië in 2019.
Last edited by a moderator:
De cocaïnehandel naar Oceanië blijft winstgevend.
Ondanks de lange smokkelroutes en het aantal geografisch verspreide doorvoerlanden, maakt de hoge cocaïneprijs in Australië en Nieuw-Zeeland cocaïnesmokkel naar Oceanië aantrekkelijk voor drugshandelaren. De smokkel van cocaïne naar Australië vanuit anders typische eindbestemmingsmarkten, zoals Noord-Amerika en West- en Midden-Europa, blijft daarom zeer winstgevend voor drugshandelaren.
In de periode 2015-2019 waren de meest gemelde landen van herkomst, vertrek en doorvoer van in beslag genomen cocaïne in Oceanië Peru, gevolgd door Nederland, de Verenigde Staten, Brazilië, Mexico, Zuid-Afrika, Canada, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Chili en Argentinië.
In het fiscale jaar 2018/19 werden alleen al door Australië 49 landen geïdentificeerd als opstapplaatsen voor cocaïne die aan de Australische grens werd ontdekt. Hieronder waren landen in Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Afrika en Oceanië. Naar gewicht van de gedetecteerde cocaïne waren de belangrijkste inschepingspunten Zuid-Afrika (voor de allereerste keer), gevolgd door Mexico, de Verenigde Staten, Fiji, Frankrijk, Canada, Nederland, Brazilië, België en het Verenigd Koninkrijk.
In Nieuw-Zeeland was de meeste cocaïne die in 2019 in beslag werd genomen, afkomstig uit Ecuador (hoogstwaarschijnlijk uit Colombia), gevolgd door Peru. De belangrijkste doorvoerlanden voor cocaïnetransporten naar Nieuw-Zeeland in 2019 waren Ecuador (63 procent), gevolgd door Argentinië (12 procent) en de Verenigde Arabische Emiraten (6 procent).
Het grootste deel van de in Australië en Nieuw-Zeeland onderschepte cocaïne is over zee verscheept. De gegevens voor Australië laten echter ook een groot aantal kleine zendingen zien die per internationale post worden vervoerd, wat suggereert dat cocaïne ook kan worden geïmporteerd als gevolg van drugsaankopen door eindgebruikers via het darknet.
Drugsprofilering van cocaïne die aan de Australische grens in beslag werd genomen, wees uit dat ongeveer 70 procent van de cocaïne die het land in de eerste zes maanden van 2019 binnenkwam, afkomstig was uit Colombia en slechts 2 procent uit Peru; de rest kon niet worden geclassificeerd. Dit weerspiegelt aanzienlijke veranderingen sinds 2013, toen slechts 10 procent van de geanalyseerde cocaïne afkomstig was uit Colombia en 90 procent uit Peru.
Cocaïne onderscheppingspercentage in Australië.
Ondanks de recente afname van de hoeveelheid cocaïne die in Australië in beslag is genomen, suggereren de beschikbare gegevens dat het onderscheppingspercentage van cocaïnetransporten in Australië nog steeds hoog is.
Met een gerapporteerde hoeveelheid van 4,64 ton cocaïne verbruikt in Australië in het fiscale jaar 2018/19 en gemiddeld 5,68 ton in 2019/20, kan op basis van de analyse van afvalwater worden aangenomen dat ongeveer 5,16 ton pure cocaïne werd verbruikt in het land in 2019. De hoeveelheid in beslag genomen cocaïne, niet gecorrigeerd voor zuiverheid, bedroeg 1,43 ton in 2018, wat gelijk zou zijn geweest aan 1,06 ton zuivere cocaïne, gebaseerd op een gemiddelde zuiverheid van 74 procent op groothandelsniveau in alle rechtsgebieden in Australië. Dit suggereert dat 6,22 ton (5,16 ton plus 1,06 ton) cocaïne Australië kan zijn binnengekomen in 2019, waarvan 1,06 ton, of 17 procent, werd onderschept door de autoriteiten.
In de periode 2015-2019 waren de meest gemelde landen van herkomst, vertrek en doorvoer van in beslag genomen cocaïne in Oceanië Peru, gevolgd door Nederland, de Verenigde Staten, Brazilië, Mexico, Zuid-Afrika, Canada, het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, Chili en Argentinië.
In het fiscale jaar 2018/19 werden alleen al door Australië 49 landen geïdentificeerd als opstapplaatsen voor cocaïne die aan de Australische grens werd ontdekt. Hieronder waren landen in Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Afrika en Oceanië. Naar gewicht van de gedetecteerde cocaïne waren de belangrijkste inschepingspunten Zuid-Afrika (voor de allereerste keer), gevolgd door Mexico, de Verenigde Staten, Fiji, Frankrijk, Canada, Nederland, Brazilië, België en het Verenigd Koninkrijk.
In Nieuw-Zeeland was de meeste cocaïne die in 2019 in beslag werd genomen, afkomstig uit Ecuador (hoogstwaarschijnlijk uit Colombia), gevolgd door Peru. De belangrijkste doorvoerlanden voor cocaïnetransporten naar Nieuw-Zeeland in 2019 waren Ecuador (63 procent), gevolgd door Argentinië (12 procent) en de Verenigde Arabische Emiraten (6 procent).
Het grootste deel van de in Australië en Nieuw-Zeeland onderschepte cocaïne is over zee verscheept. De gegevens voor Australië laten echter ook een groot aantal kleine zendingen zien die per internationale post worden vervoerd, wat suggereert dat cocaïne ook kan worden geïmporteerd als gevolg van drugsaankopen door eindgebruikers via het darknet.
Drugsprofilering van cocaïne die aan de Australische grens in beslag werd genomen, wees uit dat ongeveer 70 procent van de cocaïne die het land in de eerste zes maanden van 2019 binnenkwam, afkomstig was uit Colombia en slechts 2 procent uit Peru; de rest kon niet worden geclassificeerd. Dit weerspiegelt aanzienlijke veranderingen sinds 2013, toen slechts 10 procent van de geanalyseerde cocaïne afkomstig was uit Colombia en 90 procent uit Peru.
Cocaïne onderscheppingspercentage in Australië.
Ondanks de recente afname van de hoeveelheid cocaïne die in Australië in beslag is genomen, suggereren de beschikbare gegevens dat het onderscheppingspercentage van cocaïnetransporten in Australië nog steeds hoog is.
Met een gerapporteerde hoeveelheid van 4,64 ton cocaïne verbruikt in Australië in het fiscale jaar 2018/19 en gemiddeld 5,68 ton in 2019/20, kan op basis van de analyse van afvalwater worden aangenomen dat ongeveer 5,16 ton pure cocaïne werd verbruikt in het land in 2019. De hoeveelheid in beslag genomen cocaïne, niet gecorrigeerd voor zuiverheid, bedroeg 1,43 ton in 2018, wat gelijk zou zijn geweest aan 1,06 ton zuivere cocaïne, gebaseerd op een gemiddelde zuiverheid van 74 procent op groothandelsniveau in alle rechtsgebieden in Australië. Dit suggereert dat 6,22 ton (5,16 ton plus 1,06 ton) cocaïne Australië kan zijn binnengekomen in 2019, waarvan 1,06 ton, of 17 procent, werd onderschept door de autoriteiten.
Last edited by a moderator: