ACHTERGROND EN GESCHIEDENIS.
Methamfetamine (N-methyl-alfa-methylfenylethylamine) is een "sterke" vertegenwoordiger van de amfetaminestoffen.
Methamfetamine (N-methyl-alfa-methylfenylethylamine) is een "sterke" vertegenwoordiger van de amfetaminestoffen.
Donkere markt en straatnamen: Batu, Bikers Coffee, Black Beauties, Chalk, ChickenFeed, Crank, Crystal, Glass, Go-Fast, Hiropon, Ice, Meth, Methlies Quick, Poor Man's Cocaine, Shabu, Shards, Speed, Stove Top, Tina, Trash, Tweak, Uppers, Ventana, Vidrio, Yaba en Yellow Bam.
Stimulerend middel dat het lichaamssysteem versnelt in de vorm van een pil of poeder. Op recept verkrijgbaar als Desoxyn voor de behandeling van obesitas en ADHD. Crystal meth lijkt op glasscherven en is een illegaal veranderde versie van het receptmedicijn dat in methlabs wordt gekookt met vrij verkrijgbare drugs.
Recepten van apotheken: Desoxyn, Methedrine.
Methamfetamine is een stimulerend middel van lijst II onder de Controlled Substances Act, wat betekent dat het een hoog misbruikpotentieel heeft en een huidig geaccepteerd medisch gebruik (in door de FDA goedgekeurde producten). Het is alleen verkrijgbaar via een recept dat niet kan worden nagevuld. Vandaag de dag is er slechts één legaal methadonproduct, Desoxyn. Het wordt momenteel verkocht in tabletten van 5, 10 en 15 milligram (onmiddellijke afgifte en verlengde afgifte) en wordt zeer beperkt gebruikt voor de behandeling van obesitas en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD).
FARMACOLOGIE EN NEUROCHEMIE.
Stimulerend middel dat het lichaamssysteem versnelt in de vorm van een pil of poeder. Op recept verkrijgbaar als Desoxyn voor de behandeling van obesitas en ADHD. Crystal meth lijkt op glasscherven en is een illegaal veranderde versie van het receptmedicijn dat in methlabs wordt gekookt met vrij verkrijgbare drugs.
Recepten van apotheken: Desoxyn, Methedrine.
Methamfetamine is een stimulerend middel van lijst II onder de Controlled Substances Act, wat betekent dat het een hoog misbruikpotentieel heeft en een huidig geaccepteerd medisch gebruik (in door de FDA goedgekeurde producten). Het is alleen verkrijgbaar via een recept dat niet kan worden nagevuld. Vandaag de dag is er slechts één legaal methadonproduct, Desoxyn. Het wordt momenteel verkocht in tabletten van 5, 10 en 15 milligram (onmiddellijke afgifte en verlengde afgifte) en wordt zeer beperkt gebruikt voor de behandeling van obesitas en aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD).
FARMACOLOGIE EN NEUROCHEMIE.
Methamfetamine is geïdentificeerd als een krachtige volledige agonist van de TAAR1 (trace amine-associated receptor 1), een G eiwitgekoppelde receptor (GPCR) die de catecholaminesystemen in de hersenen reguleert. Activering van TAAR1 verhoogt de productie van cyclisch adenosinemonofosfaat (cAMP) en remt of keert de transportrichting van de dopaminetransporter (DAT), noradrenaline transporter (NET) en serotoninetransporter (SERT) om. Wanneer methamfetamine bindt aan TAAR1, activeert het de fosforylering van de transporter via proteïne kinase A (PKA) en proteïne kinase C (PKC) signalering, wat uiteindelijk resulteert in de internalisatie of omgekeerde functie van monoamine transporters.
Van methamfetamine is ook bekend dat het intracellulair calcium verhoogt, een effect dat in verband wordt gebracht met DAT-fosforylering via een Ca2+/calmoduline-afhankelijke proteïnekinase (CAMK)-afhankelijke signaalroute, die op zijn beurt dopamine efflux veroorzaakt. Van TAAR1 is aangetoond dat het de vuursnelheid van neuronen vermindert door directe activering van G eiwitgekoppelde naar binnen gerichte kaliumkanalen. TAAR1-activatie door methamfetamine in astrocyten lijkt de membraanexpressie en -functie van EAAT2, een type glutamaattransporter, negatief te moduleren.
Naast het effect op de monoaminetransporteurs op het plasmamembraan, remt methamfetamine de werking van synaptische blaasjes door VMAT2 te remmen, waardoor monoamineopname in de blaasjes wordt voorkomen en het vrijkomen ervan wordt bevorderd. Dit resulteert in de uitstroom van monoamines uit synaptische blaasjes naar het cytosol (intracellulaire vloeistof) van het presynaptische neuron, en hun daaropvolgende vrijlating in de synaptische spleet door de gefosforyleerde transporters. Andere transporters waarvan bekend is dat ze methamfetamine remmen zijn SLC22A3 en SLC22A5. SLC22A3 is een extraneuronale monoaminetransporter die aanwezig is in astrocyten, en SLC22A5 is een carnitinetransporter met hoge affiniteit.
Methamfetamine is ook een agonist van de alfa-2 adrenerge receptoren en sigma-receptoren met een grotere affiniteit voor σ1 dan σ2, en remt monoamineoxidase A (MAO-A) en monoamineoxidase B (MAO-B). Activering van de Sigma-receptor door methamfetamine kan de stimulerende effecten op het centrale zenuwstelsel vergemakkelijken en neurotoxiciteit in de hersenen bevorderen. Dextromethamfetamine is een sterkere psychostimulant, maar levomethamfetamine heeft sterkere perifere effecten, een langere halfwaardetijd en langere waargenomen effecten bij verslaafden. Bij hoge doses kunnen beide enantiomeren van methamfetamine een vergelijkbare stereotype en methamfetaminepsychose veroorzaken, maar levomethamfetamine heeft kortere psychodynamische effecten.
Belangrijkste FYSISCHE EFFECTEN.
De lichamelijke effecten van methamfetamine kunnen zijn.
| verlies van eetlust | diarree |
| hyperactiviteit | constipatie |
| blozende huid | wazig zicht |
| overmatig zweten | duizeligheid |
| toegenomen beweging | trekkende bewegingen |
| droge mond en tandenknarsen (wat leidt tot "meth mond") | gevoelloosheid |
| hoofdpijn | beven |
| onregelmatige hartslag | droge huid |
| snelle ademhaling | acne |
| hoge bloeddruk en lage bloeddruk | verwijde pupillen |
| hoge lichaamstemperatuur | bleek uiterlijk |
Chronische methgebruikers kunnen zweren op hun huid hebben; deze kunnen worden veroorzaakt door krabben vanwege jeuk of de overtuiging dat er insecten onder hun huid kruipen, en de schade wordt verergerd door slechte voeding en hygiëne. Er zijn ook talloze sterfgevallen gemeld die verband hielden met een overdosis methamfetamine.
PSYCHOKLINISCHE VERSCHIJNSELEN.
Meth is een zeer verslavende drug met krachtige stimulerende eigenschappen voor het centrale zenuwstelsel (CZS). Mensen die het roken of injecteren melden een kortstondige, intense sensatie of rush. Orale inname of snuiven geeft een langdurige high in plaats van een rush, die naar verluidt wel een halve dag kan aanhouden. Zowel de roes als de high zouden het gevolg zijn van het vrijkomen van zeer hoge concentraties van de neurotransmitter dopamine in delen van de hersenen die gevoelens van genot reguleren. Langdurig gebruik van meth leidt tot veel schadelijke effecten, waaronder verslaving.
Het verdient de voorkeur om het gebruik van methamfetamine te vermijden, omdat het voornamelijk giftig is voor het zenuwstelsel, een nadelig effect heeft op het lichaam, schade aan de hersenen veroorzaakt, receptoren "doodt", een snelle en sterke afhankelijkheid en een hoge tolerantie van neurotransmitterreceptoren veroorzaakt. Misbruik van deze stof heeft de standaard gevolgen die inherent zijn aan stimulerende middelen - problemen met hart en bloedvaten.
Meth-verslaving uit zich in de vorm van verschillende psychische stoornissen, wat leidt tot uitputting van het zenuwstelsel. Meestal zijn er depressieve stoornissen en psychotische afwijkingen die leiden tot het debuut van een psychose. Langdurige ervaring met opname leidt tot het ontstaan van schizofrene stoornissen. Het gebruik van methamfetamine op jonge leeftijd of in de adolescentie leidt tot het ontstaan van mentale retardatie. Affectstoornissen kunnen op elke leeftijd optreden, waarvan de vorming voornamelijk afhangt van het type persoonlijkheid.
Chronische methgebruikers voelen zich:
✓ Gewelddadig gedrag,
✓ Angst,
verwarring
slapeloosheid
psychotische kenmerken, waaronder paranoia,
Agressie,
Visuele en auditieve hallucinaties,
stemmingsstoornissen,
Wanen, zoals het gevoel dat er insecten op of onder de huid kruipen.
Deze paranoia kan leiden tot moord- of zelfmoordgedachten. Onderzoekers hebben gemeld dat maar liefst 50 procent van de dopamine producerende cellen in de hersenen beschadigd kan raken na langdurige blootstelling aan relatief lage concentraties meth. Sommige onderzoeken suggereren dat het gebruik van methamfetamine ook kan leiden tot serotonerge neurotoxiciteit.
Het verslavingssyndroom wordt gekenmerkt door de volgende gedragssymptomen.
- Constante gedachten over de drug.
- Depressieve toestand.
- Ontevredenheid met wat er gebeurt.
- Scherpe stijging van de stemming in afwachting van methamfetamine (pathologisch opwekkingssyndroom).
Er is een zekere moeilijkheid bij het identificeren van geestelijke afhankelijkheid, omdat de patiënt een intern "verlangen" heeft om het als zodanig te ontkennen. Maar de identificatie en behandeling van mentale afhankelijkheid is de belangrijkste factor om terugval te voorkomen, omdat de fysieke afhankelijkheid van het gebruik van methamfetamine niet uitgesproken is.
De introductie van een nieuwe dosis van de drug in het lichaam leidt alleen tot de vorming van een staat van comfort en garandeert niet het bereiken van euforie. Maar als de verslaafde in behandeling is en een behandeling krijgt, kan hij psychologisch ongemak voelen, omdat hij alleen psychologisch comfort wil bereiken als hij methamfetamine gebruikt.
GEBRUIKSMETHODEN.
De introductie van een nieuwe dosis van de drug in het lichaam leidt alleen tot de vorming van een staat van comfort en garandeert niet het bereiken van euforie. Maar als de verslaafde in behandeling is en een behandeling krijgt, kan hij psychologisch ongemak voelen, omdat hij alleen psychologisch comfort wil bereiken als hij methamfetamine gebruikt.
GEBRUIKSMETHODEN.
- OORLOGS - De meest aanbevolen manier van gebruik is om je neus gezond te houden, aderen intact, longen onaangeroerd. Populaire methoden zijn het oplossen in warm water, mengen met sap of een andere favoriete drank en drinken, maar je kunt ook "bommetjes" maken (wikkel in een klein stukje papieren servet of plaats in een capsule) en doorslikken.
- INTRANASAAL - De meest gebruikte manier. Gebruik op deze manier kan problemen veroorzaken met het slijmvlies of minder vaak - ontsteking van de neuspassages, bijholten, de achterwand van de slokdarm. Het is beter om plastic rietjes te gebruiken voor drankjes en af te zien van het gebruik van geldbiljetten.
- ROOKEN - Geen minder populaire manier om deze stof te gebruiken, maar met klassieke nadelen - de risico's van problemen met de luchtwegen. De populariteit van deze methode is te danken aan de ontvangst van sterke euforie. De werking is scherp en omhult met een golf van vreugde, lichtheid en plezier. Mensen die de voorkeur geven aan deze methode vormen direct een hardnekkig verlangen om te gebruiken, een obsessief verlangen om steeds meer te gebruiken. Het resultaat is chronisch gebruik, overdosering, tolerantie en moeilijkheden in de strijd tegen verslaving.
- INTRAVENOUS - Gebruikt door liefhebbers van injectie. Het effect lijkt op roken. De stof komt direct het lichaam binnen en begint direct te werken.
AANBEVOLEN DOSIS:
Zeer laag: tot 10 mg.
Laag: 10 - 20 mg.
Gemiddeld: 20 - 40 mg.
Hoog: 40 - 70 mg.
Zeer hoog: vanaf 70 mg en hoger.
DUUR TRIP:
Totaal - tot 12 uur.
Entree - tot 40 minuten (afhankelijk van de manier van gebruik).
Plateau - 3-5 uur.
Uitgang - tot 4 uur.
Na-effecten - tot 24 uur.
INTERACTIE.
Methamfetamine wordt gemetaboliseerd door het leverenzym CYP2D6, dus CYP2D6-remmers verlengen de eliminatiehalfwaardetijd van methamfetamine. Methamfetamine heeft ook een wisselwerking met monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers), omdat zowel MAO-remmers als methamfetamine de catecholaminen in het plasma verhogen; daarom is gelijktijdig gebruik van beide gevaarlijk. Methamfetamine kan de effecten van kalmerende en depressieve middelen verminderen en de effecten van antidepressiva en andere stimulerende middelen vergroten. Methamfetamine kan de effecten van antihypertensiva en antipsychotica tegengaan vanwege de effecten op respectievelijk het cardiovasculaire systeem en de cognitie. De pH van maag-darminhoud en urine beïnvloedt de absorptie en uitscheiding van methamfetamine. Zure stoffen verminderen de absorptie van methamfetamine en verhogen de urine-uitscheiding, terwijl basische stoffen het tegenovergestelde doen. Vanwege het effect van pH op absorptie is bekend dat protonpompremmers, die maagzuur verminderen, een wisselwerking kunnen hebben met methamfetamine.
JE MOET METHAMFETAMINE NIET MENGEN MET DE VOLGENDE DRUGS:Zeer laag: tot 10 mg.
Laag: 10 - 20 mg.
Gemiddeld: 20 - 40 mg.
Hoog: 40 - 70 mg.
Zeer hoog: vanaf 70 mg en hoger.
DUUR TRIP:
Totaal - tot 12 uur.
Entree - tot 40 minuten (afhankelijk van de manier van gebruik).
Plateau - 3-5 uur.
Uitgang - tot 4 uur.
Na-effecten - tot 24 uur.
INTERACTIE.
Methamfetamine wordt gemetaboliseerd door het leverenzym CYP2D6, dus CYP2D6-remmers verlengen de eliminatiehalfwaardetijd van methamfetamine. Methamfetamine heeft ook een wisselwerking met monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers), omdat zowel MAO-remmers als methamfetamine de catecholaminen in het plasma verhogen; daarom is gelijktijdig gebruik van beide gevaarlijk. Methamfetamine kan de effecten van kalmerende en depressieve middelen verminderen en de effecten van antidepressiva en andere stimulerende middelen vergroten. Methamfetamine kan de effecten van antihypertensiva en antipsychotica tegengaan vanwege de effecten op respectievelijk het cardiovasculaire systeem en de cognitie. De pH van maag-darminhoud en urine beïnvloedt de absorptie en uitscheiding van methamfetamine. Zure stoffen verminderen de absorptie van methamfetamine en verhogen de urine-uitscheiding, terwijl basische stoffen het tegenovergestelde doen. Vanwege het effect van pH op absorptie is bekend dat protonpompremmers, die maagzuur verminderen, een wisselwerking kunnen hebben met methamfetamine.
SCHADEBEPERKING EN VERSLAVING.
Het wordt afgeraden om methamfetamine te combineren met iets anders dan marihuana, maar zelfs het roken van marihuana onder invloed kan leiden tot paniekaanvallen en andere negatieve verschijnselen. Houd je strikt aan de dosering en onthoud dat dit een serieuze stof is die niet langdurig kan worden gebruikt. Neem pauzes tussen de doses van het medicijn, geef het lichaam de tijd om te herstellen en eet op zijn minst licht voedsel, fruit.
Aanvullende farmacologische ondersteuning van het lichaam.
- L-carnitine (levocarnitine) - 1000 mg een uur voordat je methamfetamine inneemt en 1000 mg erna. Dit beschermt je hersenen tijdens de neurotoxische effecten van meth.
- Alphaliponzuur - 250 mg een uur voor inname en 250 mg erna. Versterkt de werking van levocarnitine en verhoogt de antioxidantwerking (het opruimen van vrije radicalen in het lichaam).
- Magnesiumcitraat 250 mg - 3 keer per dag gedurende 2 weken om een magnesiumtekort te voorkomen als je vaak stimulerende middelen gebruikt
- Vitamine C - 500 mg eenmaal daags en Aspirine (acetylsalicilinezuur) 50 mg eenmaal daags bij gebruik van methamfetamine - helpt de lever efficiënter te werken.
De behandeling van methamfetamineverslaving is vergelijkbaar met de behandeling van cocaïneverslaving. Behandeling met medicijnen is bedoeld om de kracht van een patiënt met ervaring te herstellen en het overprikkelde zenuwstelsel te kalmeren. Hiervoor worden geen antidepressiva en neuroleptica gebruikt, die bijwerkingen kunnen veroorzaken en geen serieus effect geven. De patiënt krijgt in dit geval tot drie maanden lang medicamenteuze, psychiatrische en psychologische ondersteuning.
De verslavingsbehandeling van meth moet manieren bevatten om het destructieve effect dat dit soort drugs op de hersenen heeft, te elimineren. Psychose, schizofrene stoornissen, hallucinaties en motorische stoornissen moeten worden geëlimineerd met behulp van individuele selectie van medicijnen en in combinatie met psychotherapiesessies en lessen bij een psycholoog. Helaas is het onmogelijk om verslaving thuis zelf te elimineren. De belangrijkste taak van de psycholoog in individuele en groepslessen met dergelijke patiënten is de vorming van een stabiel verlangen om een gezond leven te leiden, vrij van dwangmatig gebruik van psychoactieve stoffen.
RISICO'S VAN CHRONISCH MISBRUIK.
De verslavingsbehandeling van meth moet manieren bevatten om het destructieve effect dat dit soort drugs op de hersenen heeft, te elimineren. Psychose, schizofrene stoornissen, hallucinaties en motorische stoornissen moeten worden geëlimineerd met behulp van individuele selectie van medicijnen en in combinatie met psychotherapiesessies en lessen bij een psycholoog. Helaas is het onmogelijk om verslaving thuis zelf te elimineren. De belangrijkste taak van de psycholoog in individuele en groepslessen met dergelijke patiënten is de vorming van een stabiel verlangen om een gezond leven te leiden, vrij van dwangmatig gebruik van psychoactieve stoffen.
RISICO'S VAN CHRONISCH MISBRUIK.
- Cardiovasculaire aandoeningen.
- Beroerte .
- hartaanval.
- Impotentie.
- Stuiptrekkingen.
- coma.
- dood.
BEHANDELING VAN OVERDOSERING.
Acute methamfetaminevergiftiging wordt grotendeels behandeld door de symptomen te behandelen, en behandelingen kunnen in eerste instantie toediening van actieve kool en sedatie omvatten. Er is niet genoeg bewijs voor hemodialyse of peritoneale dialyse in gevallen van methamfetaminevergiftiging om hun nut te bepalen. Geforceerde zure diurese (bijvoorbeeld met vitamine C) zal de uitscheiding van methamfetamine verhogen, maar wordt niet aanbevolen omdat het het risico op verergering van de acidose kan verhogen, of epileptische aanvallen of rhabdomyolyse kan veroorzaken. Hypertensie geeft een risico op intracraniële bloeding (d.w.z. bloeding in de hersenen) en wordt, indien ernstig, meestal behandeld met intraveneuze fentolamine of nitroprusside. De bloeddruk daalt vaak geleidelijk na voldoende sedatie met een benzodiazepine en het bieden van een kalmerende omgeving.
Antipsychotica zoals haloperidol zijn nuttig bij de behandeling van agitatie en psychose als gevolg van een overdosis methamfetamine. Bètablokkers met lipofiele eigenschappen en penetratie in het CZS, zoals metoprolol en labetalol, kunnen nuttig zijn bij de behandeling van CZS- en cardiovasculaire toxiciteit. De gemengde alfa- en bètablokker labetalol is vooral nuttig voor de behandeling van gelijktijdige tachycardie en hypertensie veroorzaakt door methamfetamine. Het fenomeen van "unopposed alpha stimulation" is niet gerapporteerd bij het gebruik van bètablokkers voor de behandeling van methamfetaminetoxiciteit.
Acute methamfetaminevergiftiging wordt grotendeels behandeld door de symptomen te behandelen, en behandelingen kunnen in eerste instantie toediening van actieve kool en sedatie omvatten. Er is niet genoeg bewijs voor hemodialyse of peritoneale dialyse in gevallen van methamfetaminevergiftiging om hun nut te bepalen. Geforceerde zure diurese (bijvoorbeeld met vitamine C) zal de uitscheiding van methamfetamine verhogen, maar wordt niet aanbevolen omdat het het risico op verergering van de acidose kan verhogen, of epileptische aanvallen of rhabdomyolyse kan veroorzaken. Hypertensie geeft een risico op intracraniële bloeding (d.w.z. bloeding in de hersenen) en wordt, indien ernstig, meestal behandeld met intraveneuze fentolamine of nitroprusside. De bloeddruk daalt vaak geleidelijk na voldoende sedatie met een benzodiazepine en het bieden van een kalmerende omgeving.
Antipsychotica zoals haloperidol zijn nuttig bij de behandeling van agitatie en psychose als gevolg van een overdosis methamfetamine. Bètablokkers met lipofiele eigenschappen en penetratie in het CZS, zoals metoprolol en labetalol, kunnen nuttig zijn bij de behandeling van CZS- en cardiovasculaire toxiciteit. De gemengde alfa- en bètablokker labetalol is vooral nuttig voor de behandeling van gelijktijdige tachycardie en hypertensie veroorzaakt door methamfetamine. Het fenomeen van "unopposed alpha stimulation" is niet gerapporteerd bij het gebruik van bètablokkers voor de behandeling van methamfetaminetoxiciteit.
Last edited by a moderator:
