Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ορισμένες χημικές ουσίες για τον εγκέφαλο θα μπορούσαν να συνταγογραφούνται σε ζευγάρια που αγωνίζονται μέσα σε μόλις τρία χρόνια
"Φάρμακα αγάπης" θα μπορούσαν σύντομα να χρησιμοποιηθούν για να βοηθήσουν στη διάσωση αποτυχημένων γάμων, σύμφωνα με έναν ακαδημαϊκό του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Ο έρωτας είναι κάτι που οι άνθρωποι κάνουν μοναδικά καλά ως είδος, υποστηριζόμενοι από μια σειρά χημικών ουσιών στον εγκέφαλό μας. Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη κατακτήσει την τέχνη της εμφιάλωσης υγρού έρωτα, αλλά η δρ Άννα Μάτσιν, εξελικτική ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, πιστεύει ότι αυτό το κατόρθωμα πλησιάζει γρήγορα.
Μιλώντας στο επιστημονικό φεστιβάλ του Τσέλτεναμ, η συγγραφέας του βιβλίου Why We Love: The New Science Behind Our Closest Relationships, συζήτησε τις τέσσερις βασικές χημικές ουσίες στον ανθρώπινο εγκέφαλο που βρίσκονται πίσω από τους μηχανισμούς του έρωτα: την ωκυτοκίνη, τη σεροτονίνη, τη ντοπαμίνη και τη β-ενδορφίνη.
Ένα κοκτέιλ αυτών των ισχυρών μορίων απελευθερώνεται όταν ένα άτομο είναι ερωτευμένο ή ερωτεύεται και αυτό αλλάζει τις σκέψεις, τη συμπεριφορά και τα συναισθήματά μας.
Η ωκυτοκίνη είναι γνωστή ως η ορμόνη της "αγκαλιάς" και μειώνει τις αναστολές, η ντοπαμίνη είναι η ορμόνη της "ανταμοιβής" που μας κάνει να αισθανόμαστε καλά, η σεροτονίνη είναι αυτή που μας κάνει να έχουμε εμμονή με ένα άλλο άτομο και η β-ενδορφίνη είναι ένα οπιούχο που μας κάνει να εθιστούμε, κυριολεκτικά, σε ένα άτομο.
Αυτές οι τέσσερις χημικές ουσίες είναι υπεύθυνες για την αγάπη, η οποία από μόνη της εξελίχθηκε ως μηχανισμός για να βοηθήσει τους ανθρώπους να μεγαλώσουν παιδιά.Ο έρωτας είναι κάτι που οι άνθρωποι κάνουν μοναδικά καλά ως είδος, υποστηριζόμενοι από μια σειρά χημικών ουσιών στον εγκέφαλό μας. Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη κατακτήσει την τέχνη της εμφιάλωσης υγρού έρωτα, αλλά η δρ Άννα Μάτσιν, εξελικτική ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, πιστεύει ότι αυτό το κατόρθωμα πλησιάζει γρήγορα.
Μιλώντας στο επιστημονικό φεστιβάλ του Τσέλτεναμ, η συγγραφέας του βιβλίου Why We Love: The New Science Behind Our Closest Relationships, συζήτησε τις τέσσερις βασικές χημικές ουσίες στον ανθρώπινο εγκέφαλο που βρίσκονται πίσω από τους μηχανισμούς του έρωτα: την ωκυτοκίνη, τη σεροτονίνη, τη ντοπαμίνη και τη β-ενδορφίνη.
Ένα κοκτέιλ αυτών των ισχυρών μορίων απελευθερώνεται όταν ένα άτομο είναι ερωτευμένο ή ερωτεύεται και αυτό αλλάζει τις σκέψεις, τη συμπεριφορά και τα συναισθήματά μας.
Η ωκυτοκίνη είναι γνωστή ως η ορμόνη της "αγκαλιάς" και μειώνει τις αναστολές, η ντοπαμίνη είναι η ορμόνη της "ανταμοιβής" που μας κάνει να αισθανόμαστε καλά, η σεροτονίνη είναι αυτή που μας κάνει να έχουμε εμμονή με ένα άλλο άτομο και η β-ενδορφίνη είναι ένα οπιούχο που μας κάνει να εθιστούμε, κυριολεκτικά, σε ένα άτομο.
Η αγάπη εξελίχθηκε ως μορφή "βιολογικής δωροδοκίας
Εξελικτικά, είπε ο Δρ Minchin, οι γυναίκες θέλουν τη φροντίδα των παιδιών, ενώ οι άνδρες θέλουν το σεξ. Αυτό το "άνισο νόμισμα" αντισταθμίστηκε από την εξέλιξη της αγάπης ως μια μορφή "βιολογικής δωροδοκίας".Πιστεύει ότι είναι πλέον αρκετά γνωστά για τη χημεία του εγκεφάλου ώστε να μπορούν να συνταγογραφούνται ορισμένες χημικές ουσίες για να "ενισχύσουν τις ικανότητές σας να βρείτε την αγάπη ή να αυξήσουν την πιθανότητα να παραμείνετε ερωτευμένοι όταν η κατάσταση γίνεται λίγο δύσκολη".
"Ένα από τα όρια της έρευνας για τον έρωτα εμπορικά -γιατί μπορείτε να φανταστείτε πόσα χρήματα θα βγάζατε- είναι η διερεύνηση πιθανών φαρμάκων για τον έρωτα.
"Υπάρχουν πολλά ηθικά ερωτήματα σχετικά με τα ναρκωτικά του έρωτα, ότι τα ναρκωτικά του έρωτα είναι σίγουρα στον ορίζοντα. Και σίγουρα υπάρχει έρευνα που διεξάγεται πάνω σε αυτά".
Μιλώντας μετά την ομιλία της, η δρ Machin πρόσθεσε: "Τα φάρμακα του έρωτα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία ζευγαριών θα μπορούσαν να είναι διαθέσιμα μέσα σε τρία έως πέντε χρόνια".
Οι χημικές αυτές ουσίες είναι πιθανό να βασίζονται στους τέσσερις νευροδιαβιβαστές, όπως η καθαρή ωκυτοκίνη, ή ένα φάρμακο που μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη παραγωγή ενός από αυτούς, όπως το MDMA, γνωστό και ως έκσταση.
"Η ωκυτοκίνη είναι πολύ δημοφιλής στις εμπορικές εταιρείες αυτή τη στιγμή, καθώς θα μπορούσε να βοηθήσει τους ανθρώπους να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση όταν βγαίνουν ραντεβού και να τους βοηθήσει να ερωτευτούν", πρόσθεσε.
"Η οξυτοκίνη θα μπορούσε να είναι διαθέσιμη μέσα σε μια δεκαετία για να μπορούν οι άνθρωποι να ψεκάζουν τη μύτη τους πριν βγουν έξω το βράδυ του Σαββάτου, την ίδια στιγμή που πίνουν ένα ποτήρι prosecco.
"Το MDMA, για τους ανθρώπους που πηγαίνουν σε κλαμπ, τους κάνει να αισθάνονται ότι αγαπούν όλους τους άλλους στο δωμάτιο.
"Αλλά οι χρήστες έχουν επίσης ένα κύμα ενσυναίσθησης, οπότε θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει όσους αγωνίζονται στο γάμο τους.
"Υπάρχουν περισσότερα ηθικά ζητήματα γύρω από το MDMA, οπότε αυτό είναι πιθανό να πάρει περισσότερο χρόνο".
Ο David Nutt, καθηγητής νευροψυχοφαρμακολογίας στο Imperial College, συμφώνησε ότι η ωκυτοκίνη και η σεροτονίνη είναι πιθανό να εμπλέκονται στον έρωτα, αλλά είναι λιγότερο πεπεισμένος για το ρόλο της ντοπαμίνης και της β-ενδορφίνης. Ωστόσο, συμφωνεί ότι τα φαρμακευτικά ερωτικά βοηθήματα, όπως το MDMA, μπορεί να είναι σύντομα διαθέσιμα.
"Το MDMA χρησιμοποιήθηκε ευρέως τη δεκαετία του 1970 από συμβούλους ζευγαριών στις ΗΠΑ για να βοηθήσει τους ανθρώπους να ξαναφτιάξουν τους γάμους τους - με ανεπίσημα καλά αποτελέσματα".
Οι χημικές ουσίες ευθύνονται για τους δύσκολους χωρισμούς
Ο δρ Machin εξήγησε επίσης γιατί κάποιοι άνθρωποι δέχονται τους χωρισμούς πιο δύσκολα από άλλους, με την ευθύνη να ανήκει στη β-ενδορφίνη, τη λιγότερο γνωστή από τις τέσσερις νευροχημικές ουσίες."Η β-ενδορφίνη είναι ένα οπιούχο. Παράγεται από το σώμα σας και, όπως ακριβώς η ηρωίνη, προκαλεί εθισμό", είπε.
Και όταν η πηγή του ναρκωτικού, ένα αγαπημένο πρόσωπο, εξαφανίζεται, το άτομο παίρνει ψυχρή αποχή και παλεύει σωματικά με την απώλεια της χημικής ουσίας.
"Αυτός είναι στην πραγματικότητα ο λόγος για τον οποίο όταν σε παρατάνε αισθάνεσαι απαίσια, επειδή μπαίνεις σε στερητικό σύνδρομο από τα οπιούχα", είπε.
"Προφανώς, αν σε παρατήσουν, δεν έχεις μια αργή στέρηση και γι' αυτό είναι τόσο απίστευτα οδυνηρό φυσιολογικά και ψυχολογικά όταν μια σχέση τελειώνει με αυτόν τον τρόπο.
"Πηγαίνεις από την ύπαρξη σε ένα αρκετά ωραίο υψηλό επίπεδο όλων αυτών των υπέροχων νευροχημικών ουσιών και ξαφνικά εξαφανίζεται, έχεις πάει σε πλήρη ψυχρή αποτοξίνωση και όλες αυτές οι υπέροχες χημικές ουσίες εξαφανίζονται και γι' αυτό το λόγο το να σε παρατάνε είναι τόσο φυσιολογικά οδυνηρό, πραγματικά οδυνηρό, μπορεί να νιώθεις σαν να σπάει η καρδιά σου".
Ο Δρ Machin πρόσθεσε ότι περίπου ένας στους 50 ανθρώπους διαθέτει επίσης ένα συγκεκριμένο γονίδιο που τους καθιστά πιο ευαίσθητους σε αυτή τη διαδικασία και γι' αυτούς το να τους εγκαταλείπουν είναι πολύ πιο οδυνηρό.
"Ορισμένοι φτωχοί άνθρωποι που φέρουν μια εκδοχή του νέου γονιδίου του οπιοειδούς υποδοχέα, αισθάνονται την κοινωνική απόρριψη πολύ, πολύ πιο έντονα από ό,τι οι υπόλοιποι από εμάς. Όταν τους παρατάνε είναι περίπου ένα εκατομμύριο φορές πιο οδυνηρό από εμάς τους υπόλοιπους".
Πηγή: https://www.telegraph.co.uk/news/2022/06/09/love-drugs-could-cure-failing-marriages/
BB, τι, θα περιμένουμε τρία με πέντε χρόνια;
mol.wt 1000 d