Στο αποκορύφωμα των "περιπετειών" μου με το A-PVP, έπαιρνα 3 κιλά που στέλνονταν στις μεσοδυτικές ΗΠΑ για 5600,00 δολάρια και όταν πούλησα το τελευταίο μου γραμμάριο εισέπραξα 200 δολάρια γι' αυτό. Τώρα, εδώ είναι το γαμημένο μέρος: Κάθισα στα πρώτα 100 γραμμάρια που παρήγγειλα ποτέ για σχεδόν 2 μήνες και δεν κέρδισα ούτε δεκάρα! Κανείς που ήξερα δεν θα το δοκίμαζε καν ή θα με βοηθούσε να διακινήσω οποιοδήποτε προϊόν στην περιοχή όπου ζω. Ήταν όλοι τρομοκρατημένοι από αυτό και είχαν πειστεί από τα μέσα ενημέρωσης ότι θα καταλήξουν να τρώνε τα μούτρα κάποιου από αυτά. Μόλις γνώρισα ένα ζευγάρι ανθρώπων που ζούσαν στην επόμενη πολιτεία από μένα και ήταν τακτικοί χρήστες, το τηλέφωνό μου δεν σταμάτησε να χτυπάει. Συνεχίστηκε για περίπου ενάμιση χρόνο, πάντα κορυφαία ποιότητα και ούτε μια φορά δεν το έκοψα ούτε κοντοστάθηκα σε κανέναν για το βάρος. Ως αποτέλεσμα, κανείς δεν προσπάθησε ποτέ να με ληστέψει και πάντα πλήρωναν προκαταβολικά. Μετά την απαγόρευσή του από την W.H.O., η τιμή ανέβηκε στα ύψη και η αποθήκη μου εξαντλήθηκε πολύ γρήγορα. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήταν αδύνατο για μένα να βρω κι άλλο, αλλά από τότε δεν το είχα ούτε μία φορά. Το πρώτο μάθημα που έμαθα είναι ότι πρέπει να εντοπίσετε μια περιοχή με αγορά για το προϊόν σας προκειμένου να είναι κερδοφόρο. Το επόμενο ήταν να τηρείτε πάντα τις υποσχέσεις σας. Αυτό ισχύει διπλά ή και τριπλά για τον προμηθευτή σας. Ποτέ μην είστε ασεβείς και μην ψάχνετε για μια καλύτερη συμφωνία αν έχετε ήδη μια καλή συμφωνία. Τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, μην εμπιστεύεστε ποτέ μια γυναίκα.
